Omdat er anno 2017 vrijwel geen kloosters in Nederland meer zijn die de (uit de middeleeuwen daterende) liturgische traditie van het vervaardigen van een paascharter in ere houden, is de collectie charters van Priorij Emmaus uniek te noemen. De collectie weerspiegelt de veranderingen in kerk, klooster en samenleving. Werden de paascharters eerst in het Latijn gekalligrafeerd, vanaf 1965 gebeurde dat in het Nederlands. In de eerste jaren werden de charters ondertekend door een priester, diaken en subdiaken, in de latere jaren alleen door de priester, met soms een diaken. In de jaren ’70 wordt de democratisering van de kerk zichtbaar als de paascharter ondertekend wordt door allen aanwezig in de paasnacht. De oudste charters zijn met grote artistieke bekwaamheid gemaakt; in de jaren ’60 en ’70 bestaat de charter soms alleen uit een geschreven tekst. De communiteit slaagde erin om ook in de oorlogsjaren de paascharters te schrijven, al was het op een slechte kwaliteit papier. Zo heeft iedere tijd op eigen wijze vorm gegeven aan de charter..