Het speelgoedvaatwerk is gebruikt in een familie die nauw verbonden was met de kapucijnen. Allereerst heeft Simon C. Nadorp (pater Florus van Delft, 1917-2004) er in zijn jeugd mee gespeeld. Simon Nadorp kreeg het speelgoedvaatwerk van zijn oom Martinus Nadorp (1906-1970), pater van de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën) die in 1930 in Londen tot priester is gewijd en als hoogleraar en procurator aan het seminarie in Hastings (Engeland) verbonden is geweest. Deze moet aan het begin van de 20e eeuw hiermee misje hebben gespeeld. Simon Nadorp gaf het aan zijn neefje Adrie Stijnman (1929-) die als Valentius Oudewater in 1948-49 novice bij de kapucijnen is geweest. Bestaande uit: 4 kelken van verschillend formaat, waarvan 3 met een deksel, 2 patenen, 1 monstrans, 1 wierookscheepje met wierooklepel, 1 ampullenblad met 2 ampullen, 2 houten hostiedozen, 2 bursa's, 3 canonborden (met de instellingswoorden, met de tekst van het Laatste Evangelie en van de laatste zegen). Daarbij uitklapbare mini-reproductie van het Issenheimaltaar van Grünewald.