Handbelletje. Wanneer er een vreemde in het slot kwam (werkvolk, arts, biechtvader) moest deze, behalve door de zusters die hem te woord stonden, ook door een derde (de zogenaamde tièrce) vergezeld worden. Beiden hadden een sleutel van één van de beide sloten op de slotdeur (of slotpoort), beiden waren zwaar gesluierd en de tièrce ging voorop rinkelend met de bel, zodat de zusters zich tijdig konden terugtrekken. Vanaf 1963 hoefden de zusters hun gezicht niet meer met de sluier te bedekken en vanaf 1967 was er geen tièrce meer met een bel.