Het habijt werd voetvrij gedragen. Bij bukwerk werden het scapulier en de rok van voren opgeslagen en op de rug vastgehaakt met een haak en oog, die aan de zoom bevestigd zaten. Desnoods kon ook de rok van achteren nog opgenomen worden en vastgehaakt worden aan de haak die aan de rug zat. De brede zoom rond de heupen (tot 1955) kon uitgelegd worden als de onderzoom versleten was, en dus ingekort werd. Het split was zo opvallend lang om bij het uitkleden het habijt te laten zakken en om het nemen van de schouderdiscipline te vergemakkelijken (men trok mouwen en bovenstuk uit, de rok bleef wel hangen op de riem). Op de linkerborst van het habijt zit een lusje van dezelfde stof. De zusters konden hier (boven hun hart) hun professiekruis opspelden. 's Nachts werd het kruis op het hoofdkussen gespeld.