Zoeken in collecties

Op initiatief van kapelaan Van Putte verrees in 1936 in Ossendrecht ten noorden van de Huijbergse Baan, de tegenwoordige O.L. Vrouw ter Duinenlaan, een gebouwencomplex dat, geplaatst onder bescherming van Maria en gelegen in een zacht glooiend bosgebied dat “Ter Duinen” heette, “Volksabdij Onze Lieve Vrouw ter Duinen” als naam kreeg. Dit gebouwencomplex ging toen dienst doen als werkkamp voor werkeloze jongeren uit de omgeving. De daarvoor benodigde gelden werden verkregen uit giften van weldoeners en uit subsidies van omliggende gemeenten en van de rijksoverheid. De leiding van het werkkamp berustte bij de Congregatie van de Broeders van Huijbergen. Hieraan kwam echter al in 1939 een eind. In 1941 viel het doek voor het werkkamp. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bood Volksabdij Onze Lieve Vrouw ter Duinen onderdak aan het Rotterdamse Sint Antoniusgasthuis, waar chronisch zieken door zusters JMJ verpleegd werden. Ook was het noviciaat van voornoemde congregatie, dat het door de Duitsers in november 1941 gevorderde kloostercomplex Sainte Marie in Huijbergen had moeten ontruimen, er van 1941 tot 1945 gehuisvest. Na de oorlog werden er tot 1946 in de gebouwen van de volksabdij kinderen van NSB’ers ondergebracht. In 1947 opende de in dat jaar opgerichte ambachtsschool zijn deuren. Aan deze school was een internaat verbonden. waarvan de Congregatie van de Broeders van Huijbergen in 1958 de leiding op zich namen. In 1949 werd voor het internaat tot nieuwbouw overgegaan. De ambachtsschool kon een nieuw schoolgebouw in 1965 betrekken. Door het uitblijven van overheidssubsidie werd het internaat in 1982 opgeheven. Volksabdij Onze Lieve Vrouw ter Duinen werd een bezinningscentrum, waarvan de leiding berustte bij een communiteit, waarvan zes broeders van de Congregatie van de Broeders van Huijbergen deel uitmaakten. In 2001 vertrokken deze broeders. Later werd er in de gebouwen van Volksabdij Onze Lieve Vrouw ter Duinen een jeugdzorginstelling en een hotel-restaurant gevestigd