Zoeken in collecties

Vanwege het antiklerikale beleid van minister Combes, dat ertoe leidde dat in Frankrijk de onderwijsinstellingen, die door religieuzen geleid werden, gesloten moesten worden, besloot de Congregatie van de Broeders van de Christelijk Scholen het Pensionnat Saint Joseph vanuit het Franse Sint Omaars naar Nederland te verplaatsen. Daar kocht de congregatie in Sluis aan de tegenwoordige Burgemeester Aernoutsweg een terrein van vijf en een halve hectare. In 1907 werd hier begonnen met de bouw voor voormeld instituut, dat Pensionnat Saint Joseph bleef heten, van een groot nieuw gebouw, waar de congregatie behalve een middelbare en voorbereidende afdeling ook een afdeling van voortgezet lager onderwijs voor beroepsleergangen inrichtte. In oktober 1908 was de bouw gereed en kon er met een nieuw schooljaar begonnen worden. Het lerarenkorps bestond uit broeders en leken leraren, die uit Frankrijk overgekomen waren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakte Pensionnat Saint Joseph een moeilijke tijd door. De jonge broeders werden in het Franse leger ingelijfd, terwijl de pensionaires uit de Franse bezette gebieden niet meer naar huis konden, hetgeen ravitailleringproblemen met zich meebracht. Na de Eerste Wereldoorlog brak er voor het pensionaat een bloeiperiode aan, totdat in 1939 de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Het pensionaat werd gesloten. De leerlingen werden naar huis gestuurd. Ook de broeders vertrokken naar Frankrijk. In 1940 werd het gebouwencomplex in Sluis door de Duitse bezetter gevorderd. Dat duurde tot 1944, waarna tot 1948 er NSB’ers geïnterneerd werden. De congregatie besloot niet naar Sluis terug te keren. Het door oorlogsgeweld gehavende gebouwencomplex werd te koop gezet. In 1951 werd een makelaar uit Rotterdam er de nieuwe eigenaar. Enkele bedrijven kwamen er zich vestigen onder meer een meubelfabriek en een graanhandel. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw werd tot sloop van het gebouwencomplex overgegaan. Het vrijgekomen terrein werd verkaveld voor woningbouw