Zoeken in collecties

De vroegste vermelding van het Sint Michielsconvent te Leiden, dat tussen de buurten Maredorp en Vrouwenkamp lag, dateert uit 1415. Het convent kreeg een aantal voorrechten van de stad, waaronder het mogen uitoefen van ambachten en het vrijgesteld zijn van alle stadsbelastingen, met uitzondering van de accijnzen. Dat het convent, dat bij het Kapittel van Utrecht aangesloten was, tot de derde orde van Sint Franciscus behoorde werd in 1440 voor het eerst vermeld. Het convent verkreeg van de pastoor van de Onze Lieve Vrouweparochie, waarmee het verbonden was, het recht op een eigen kerk en kerkhof naast verschillende andere rechten. In 1468 werd het kloostercomplex vergroot. Het in de bronnen als rijk vermelde klooster, dat veel van de beeldenstorm in 1566 te lijden had, werd in 1572 opgeheven. Op het voormalig kloosterterrein is thans het Groot Sionshof gelegen