Zoeken in collecties

Louis-Marie Grignion de Montfort (1643-1716), een groot en onvermoeibaar volksmissionaris in Bretagne, die ook wel de Apostel van Maria genoemd wordt, was behalve van de Congregatie van de Dochters der Wijsheid en van het Gezelschap van Maria, beter bekend als de Congregatie van de Montfortanen, ook de stichter van de Congregatie van de Broeders van Heilige Geest, die later Congregatie van de Broeders van St. Gabriël ging heten. De zusters, paters en broeders van voormelde congregaties waren onderworpen aan het gezag van dezelfde algemene overste. Toen pater Gabriël Deshayes (1767-1841) in 1821 tot algemene overste werd benoemd, waren er nog maar vier broeders. Hij wist echter veel jonge mannen te rekruteren en startte een noviciaat voor de broeders. Al in 1824 legden meer dan veertig novicen hun geloften van kuisheid, armoede en gehoorzaamheid af. Door de snelle groei van het aantal onderwijzende broeders werden de broeders in twee groepen verdeeld: een groep van broeders die als onderwijzer werkzaam waren en een groep van broeders die bijstand verleenden in de materiële taken van de paters tijdens de missiepredicatie. De groep van de onderwijzende broeders werd in St. Laurent-sur- Sèvers in het Franse departement Vendée gehuisvest in een pand dat in de volksmond Maison de St. Gabriël werd genoemd. De broeders ontleenden hieraan de naam Broeders van St. Gabriël. In 1853 werd deze groep van broeders, die in de loop der tijd tot een volledig autonome congregatie werd omgevormd, bij decreet van Napoleon III als onderwijsinstituut voor heel Frankrijk erkend. Tot hun belangrijkste taak rekenden de broeders het voor arme kinderen, wezen en lichamelijk gehandicapten verzorgen van christelijk onderwijs. Vanaf eind 19e eeuw vestigde de congregatie zich ook buiten Frankrijk. In 1910 ontving de congregatie het decreet van Pauselijk Recht en kwam daarmee rechtstreeks onder de Heilige Stoel te vallen. In Nederland had de congregatie van 1903 tot 1925 een vestiging in Neeritter