Zoeken in collecties

Evenals dat ook ten aanzien van de cellebroeders het geval was, vestigden de cellezusters zich op gezamenlijke initiatief van de stadsmagistraat en de heer van Bergen op Zoom in deze stad. In 1483 betrokken zij hun klooster aan de Huijbergsestraat. Zij leefden in armoede. De stad verleenden hen dan ook herhaaldelijk materiële steun. De zusters legden zich toe op het verplegen van besmettelijke zieken, met name pestlijders. Ook de cellezusters hadden te maken met tal van maatregelen die het stadbestuur uitvaardigden, nadat in 1580 de kerken en kloosters in Bergen op Zoom aan grove plunderingen door Staatsgezinden - de zogenaamde “Soldatenfurie” - ten offer vielen en de uitoefening van het katholieke geloof verboden werd. In 1600 kende het stadsbestuur aan de overgebleven zusters, op hun verzoek, een levenslange uitkering toe. Toen er in 1605 een einde kwam aan de in 1603 uitgebroken pestepidemie, zijn de laatste zusters weggetrokken. Hun klooster werd toen aangewezen als pesthuis, terwijl de administratie en de bezittingen met die van het gasthuis werden samengevoegd. Uiteindelijk kregen de kloostergebouwen de bestemming van armkinderhuis