Zoeken in collecties

In 1844 nam de Congregatie van de Broeders van O.L. van Lourdes, die toen nog Congregatie van de Broeders Goede Werken heette, de opvoeding van weesjongens en de verpleging van oude mannen, die toen in het Oude Mannen- en Jongenshuis aan de Oude Langendijk in Delft gehuisvest waren, op zich. De slechte bouwkundige toestand van dit huis en de nieuwe eisen, die aan de bejaarden- en wezenzorg gesteld werden, maakten een verhuizing aan het eind van de 19e eeuw noodzakelijk. In 1894 werd een nieuw Oude Mannen- en Jongenshuis in gebruik genomen, dat opgetrokken was op een door de regent Van Leeuwen aan het armbestuur geschonken perceel aan de Kantoorgracht in Delft. Na de Tweede Wereldoorlog liep het aantal wezen drastisch terug. Dit kon echter gecompenseerd worden door de opvang van kinderen, die via rechtbanken en de kinderbescherming in een instelling geplaatst moesten worden, hetgeen aan onderhavig huis aan de Kantoorgracht de functie van zo'n voogdijinstelling verleende. Door een reorganisatie van het bestuur in 1958-1959 kwam voormelde instelling in beheer van de Stichting Stefanus Glorieux. In 1959 werd de opvoeding en de verzorging van de voogdijkinderen ondergebracht in de Stichting Sint-Vincentius. Dat gedeelte van het huis aan de Kantoorgracht ging toen R.K. Jongensinternaat St. Vincentius heten. Reeds acht jaar later, in 1967, werd dit internaat gesloten, waardoor het huis aan de Kantoorgracht alleen nog maar bewoond werd door bejaarde mannen, die verpleegd werden door inmiddels ook bejaard geworden broeders. In 1973 sloot onderhavig tehuis zijn deuren. Afbraak volgde spoedig. De bejaarden mannen vonden in het aan de Aart van Leeuwenlaan in Delft gelegen woonzorgcentrum Stefanna een nieuw onderkomen, terwijl de broeders toen in een particulier huis aan het Ruys de Beerenbrouckplein in Delft hun intrek namen