Zoeken in collecties

zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
 
 
Vestigingsplaats
Vestigingsplaats: Sluiskil, Nieuwe Kerkstraat 24
Datering:
1899 - 1981
Orde of congregatie:
Kapucijnen
Patroonheilige:
Antonius van Padua
Straat:
Nieuwe Kerkstraat 24
Postcode:
4541 ED
Plaatsnaam:
Sluiskil
Provincie:
Zeeland
Bisdom:
Breda
Stichting/eerste vermelding:
1899
Opheffing/laatste vermelding:
1981
Activiteiten:
Pastoraat; onderwijs; uitvalsbasis voor retraites, tridua en veertigurengebeden
Geschiedenis:
In 1897 gaf de bisschop van Breda aan de minderbroeders kapucijnen toestemming zich in Zeeuws-Vlaanderen te vestigen. Op een door het bisdom gekochte perceel bouwgrond aan de Nieuwe Kerkstraat in Sluiskil, een dorp behorend tot de gemeente Terneuzen, werd voor de kapucijnen een klooster met een kerk gebouwd. De canonieke oprichting van het klooster vond plaats in 1899. In datzelfde jaar werd de aan Sint Antonius van Padus toegewijde kerk in gebruik genomen. Sluiskil kreeg toen de status van „quasi-rectoraat", hetgeen inhield dat er op dopen, trouwen en begraven na de normale zielzorg uitgeoefend mocht worden. Waarschijnlijk na blikseminslag in de kerktoren ontstond er in 1900 een grote brand, waardoor de kerk en het klooster nagenoeg volledig in as werden gelegd. Vrijwel onmiddellijk werd met de herbouw begonnen. Zowel de herbouwde kerk als het herbouwde klooster konden in 1901 weer in gebruik genomen worden. Het Sluiskilse klooster fungeerde voor heel Zeeuws-Vlaanderen als assistentieklooster en als uitvalsbasis voor retraites, tridua en veertigurengebeden. Daarnaast namen de Sluiskilse kapucijnen de geestelijke verzorging op zich van de zusters die belast waren met de verpleging van het eveneens aan Kerkstraat in Sluislil gelegen ziekenhuis. Ook gaven ze godsdienstles op de in 1917 in Sluiskil in gebruik genomen katholieke school. Het Sluiskilse „quasi-rectoraat" werd in 1979 tot parochie verheven. Twee jaar later, in 1981, werd het klooster aan de Kerkstraat opgeheven. De Benedictinessen van het H. Sacrament van de priorij ‘Manna Absconditum’ in Breda vestigden er zich toen. Na hun vertrek in 1992 kreeg het klooster eind 1997 een hotelbestemming. Dat gold ook voor de kerk, die eerst in 2013 aan de eredienst onttrokken werd
Gebruikte literatuur:
J. Jacobs, “In de schaduw van Franciscus. De Nederlandse Minderbroeders-Kapucijnen” (Nijmegen 2016), p. 96/97/144/145; Th.A.J. Jansen, Proefschrift “De pater op de pastorie. Het aandeel van de regulieren in de parochiële zielzorg van Nederland, 1853-1966” (Universiteit Nijmegen 1976), p. 80; R. Stenvert, S. van Ginkel-Meester, E. Stades-Vischer, Ch. Kolman en P. van Cruyningen, “Monumenten in Nederland. Zeeland.” (Zwolle 2003), zie ook: https://www.dbnl.org/tekst/sten009monu09_01/sten009monu09_01.pdf (14-07-2021), p. 233
Gebruikte websites:
Website Kanone5 Eisenbahn – Sluiskil, http://k5e.nl/nieuwe-kerkstraat/ (14-07-2021); Website Reliwiki, de Nederlandse database over religieuze gebouwen, https://reliwiki.nl/index.php/Sluiskil,_Nieuwe_Kerkstraat_24_-_Antonius_van_Padua (14-07-2021); Website Wikipedia, https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Antonius_van_Paduakerk_(Sluiskil) (14-07-2021)
ENK Monasticon nummer:
MON-P023-021