Zoeken in collecties

Op grond van één van de 79 artikelen van het traktaat, dat bij de Vrede van Münster in 1648 gesloten werd tussen Spanje en de Republiek der Verenigde Nederland, werd een verbod opgelegd tot het uitoefenen in de Generaliteitslanden van de rooms-katholieke eredienst. Kerken, kloosters, kapellen en andere katholieke bezittingen vervielen aan de Republiek. Zo ook het in 1539 in Ommel bij Asten gestichte tertiarissenklooster Mariaschoot. De zusters mochten echter in het klooster blijven wonen, totdat de communiteit uitgestorven zou zijn. Doordat de zusters in het geheim novicen bleven aannemen, konden ze hun verblijf in Lommel geruime tijd rekken. Op bevel van de Raad van State werd hun klooster, met uitzondering van de Mariakapel, in 1707 bij opbod openbaar verkocht, maar kwam evenwel bij onderhandse akte weer ter beschikking van de zusters. In 1732 moesten de zusters het klooster in Lommel definitief verlaten. Ze betrokken toen tijdelijk het kasteel Nienghoor te Neer, waar ze de bouw van een nieuw klooster in Nunhem voorbereidden. In dit, in 1735 door de wijbisschop van Luik ingezegend klooster, dat ook de naam Mariënschoot had, konden de zusters hun kloosterleven betrekkelijk ongestoord voortzetten. De zusters, die nauwe betrekkingen met het norbertinessenklooster Keizerbosch in Neer onderhielden, voorzagen onder meer met het geven van onderwijs aan de jeugd in hun levensonderhoud. Nadat de Fransen in 1794 onder leiding van generaal Jean-Charles Pichegru de Zuidelijke Nederlanden, waaruit ze door het Oostenrijkse leger verdreven waren, heroverd hadden, werden de zusters door de Franse revolutionairen gedwongen hun klooster in Nunhem te ontruimen. Tevens werden hun bezittingen verbeurd verklaard. In 1798 vestigden de zusters zich, voor zover ze niet naar hun familie waren teruggekeerd, in Haelen waar ze in het Huys Waerenberg onderdak vonden. In 1813 vertrokken hier de laatste twee, toen nog levende zusters. In 1801 werd het kloostercomplex in Nunhem openbaar verkocht