Zoeken in collecties

Gerardus Wilmer, pastoor-deken van de Sint-Petrus, wilde het katholieke onderwijs voor meisjes in zijn parochie verbeteren. Hij kaartte het aan bij zijn vriend Jacobus Heeren, stichter van de Dochters van Maria en Joseph. 17 februari 1853 gaf mgr. Zwijsen aan Heeren toestemming om een afdeling in Boxtel te vestigen. De werkzaamheden van de zusters werden: onderwijs in godsdienst, lezen, schrijven, rekenen, vrouwelijke handwerken en zorg voor arme, oude vrouwen. 1 mei 1855 namen 6 zusters uit het moederhuis hun intrek in het Sint-Annagesticht, ook wel: Liefdegesticht Duinendaal. Johanna de Bueger was de eerste overste. In hetzelfde jaar startten de zusters een bewaarschool voor katholieke meisjes en één voor jongens onder de zes jaar, een lagere school en een naai- en breischool. In 1861 ontstonden er problemen. Pastoor-deken De Wit, de opvolger van Wilmer, lichtte de algemene overste, Rosalia Knaapen, in over het voornemen een gasthuis voor ouden en zieken op Duinendaal te beginnen. De zussen Angela, Antonetta en Henrica ten Brink wilden met het geld uit de nalatenschap van hun broer Candidus een gasthuis oprichten 'ter Verpleging van R.C. arme zieken en lijdenden van Boxtel.' De Wit vroeg de drie zusters zich met de verpleging van vrouwen én mannen te willen belasten. Hij ging er vanuit dat de zusters zouden toestemmen. Knaapen oordeelde dit echter in strijd met de leefregel. Zwijsen bood aan dispensatie te verlenen, maar zowel Knaapen als de Boxtelse zusters o.l.v. hun overste Victoria Pauwen, sloegen dit aanbod af. Zij vonden dat dispensatie inging tegen de bedoeling van hun in 1859 overleden stichter. Zwijsen machtigde het Boxtelse kerkbestuur het contract met de congregatie te verbreken en in juli 1862 werd de vestiging van de 'Dochters van Maria en Joseph' in Boxtel opgeheven. Hun taak werd overgenomen door de Zusters JMJ. Klooster Duinendaal werd, ondanks de korte periode dat de zusters er woonden, altijd Liefdegesticht genoemd. In Boxtel traden 11 zusters in