Zoeken in collecties

In 1484 ging het in Rosmalen gelegen omgracht kasteel De Rodenborch van Hendrik die Bije over in handen van Jan Wouters van Baecx, heer van Rosmalen, met het oogmerk er een klooster in te vestigen. Laatstgenoemde verkocht dit kasteel in 1485 aan priester Arnoldus Michiels, waarbij eerstgenoemde bepaalde dat de naam Rodenborch in Annenborch gewijzigd moest worden. Er vestigden zich hier in het tot klooster omgebouwde kasteel een aantal zusters afkomstig uit het regularissenklooster Bethaniën op de Windmolenberg in ’s-Hertogenbosch. Dit klooster ging toen Sint Annenborch heten naar de eerder gewijzigde naam van het kasteel. Wanneer de zusters precies naar Rosmalen verhuisden is niet bekend. Wel is zeker, dat het klooster in 1501 bewoond is geweest. In het begin was het convent, dat zich onder het Kapittel van Venlo schaarde, zeker niet rijk en er waren maar weinig religieuzen. Daarin kwam na 1543 verandering toen Sint Annenborch verenigd werd met het Helmondse regularissenklooster In de Hage. Dit klooster, dat buiten de omwalling van Helmond lag, was door de stad zelf in brand gestoken toen plunderende Gelderse troepen Helmond naderden. In 1571 zochten nog eens een aantal zusters van het verlaten regularissenklooster Sint Annentroon te Driel hun toevlucht in het Rosmalense klooster. Van beide voornoemde conventen werden de goederen bij Sint Annenborch geïncorpeerd. Toen in 1572, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, hun klooster platgebrand werd, namen de zusters van Sint Annenborch de wijk naar ’s-Hertogenbosch. Daar betrokken ze in de Verwerstraat het huis De Cluijt. Naast dit huis lag het klooster van de bogarden. Wegens plaatsgebrek werd door de paus aan de zusters toestemming verleend dit klooster, waar nog slechts één pater woonde, in gebruik te nemen. In 1588 namen ze er hun intrek. In 1613 moesten ze dit klooster echter aan de jezuïeten afstaan. Sint Annenborch werd toen opgeheven. De overgebleven zusters vonden toen onderdak in het klooster Soeterbeeck te Nuenen