Zoeken in collecties

In 1937 betrokken de witte paters in ’s-Heerenberg het klooster Sint Bonifacius, dat in 1908-1910 gebouwd werd voor Duitse Jezuïeten, die in het kader van Bismarcks Kulturkampf op grond van het “Jesuitengesetz” uit Duitsland verdreven waren. In het aan de oostzijde van de Emmerikseweg nabij de Duitse grens op Nederlands grondgebied gelegen klooster vestigden de Witte Paters hun scholasticaat voor de opleiding van priesters tot missionarissen voor de Afrikaanse missie. Een groot gedeelte van de oorlog hadden de Witte Paters alleen de noordvleugel van het klooster ter beschikking. Door de Duitsers was de rest van het gebouw gevorderd en in de loop van 1941-1942 als zeevaartschool in gebruik genomen. In 1944 werd er een noodhospitaal ingericht voor Nederlandse dwangarbeiders uit Kamp Rees. Na de bevrijding werd het gehele klooster weer bewoonbaar en functioneel gemaakt en werd de materiële schade hersteld. Vanuit het ’s-Heerenbergse klooster werd het scholasticaat van de Witte Paters in 1958 als Engelstalige opleiding ondergebracht in het klooster Mount Vernon ten noorden van Londen. De Witte Paters verkochten toen het klooster aan de Salesianen van Don Bosco, die het de naam Don Rua gaven. Onder de naam Gouden Handen werd in 1975 in het kloostercomplex een creativiteitscentrum gestart. In 1999 sloot dit centrum zijn deuren. In 2009 werd gestart met de renovatie van het ’s-Heerenbergse klooster. Deze renovatie resulteerde in een verbouwing tot zowel wooneenheden als enkele commerciële ruimten, die in 2013 in gebruik genomen werden