Zoeken in collecties

De cisterciënzerinnen van de Sint-Agatha-abdij van Hocht te Lanaken, gelegen in de tegenwoordige Belgische provincie Limburg, hadden in Maastricht een refugiehuis, dat de “Refugie van Hocht” genoemd werd. Dit refugiehuis bevond zich aanvankelijk in de Spilstraat te Maastricht, maar verhuisde in de veertiende eeuw naar de in deze stad gelegen Boschstraat. Hier werd het refugiehuis voor het eerst in 1380 vermeld. Het fungeerde behalve als refugiehuis ook als stadswoning van de abdis van voornoemde abdij en als opslagplaats voor de producten die afkomstig waren van de landbouwgronden die de abdij in de omgeving van Maastricht bezat. Het gebouw, dat bij het beleg van Maastricht door de Spanjaarden in 1579 zwaar beschadigd raakte, werd in 1590 hersteld en tevens vergroot. In 1652 volgde nogmaals een verbouwing. Het gebouw liep bij de Franse belegeringen van 1793 en 1794 opnieuw zware schade op. In de Franse tijd werd het refugiehuis onteigend om in 1798 als nationaal goed verkocht te worden. In 1851 werd het complex gekocht door Petrus Regout. Hij liet het toen verbouwen tot twaalf woningen voor leidinggevenden van zijn fabriek. In 1877 werd het gebouw vervolgens aangekocht door de zusters van het Arme Kind Jezus, die wegens de “Kulturkampf” hun klooster te Aken moesten verlaten. De “Refugie van Hocht” heeft nadien voor meerdere functies dienst gedaan, onder andere als opvangcentrum voor daklozen