Zoeken in collecties

Bij oorkonde van 1414 gaf de bisschop van Utrecht, Frederik van Blankenheim, enkele zusters van het Zwartewaterklooster te Hasselt toestemming het klooster te verlaten om elders een strenger leven te gaan leiden. Aanvankelijk vestigden deze zusters zich te Katen bij Zwolle, hetgeen echter op verzet van de stedelijke magistraat van Zwolle stuitte. Besloten werd toen het klooster te verplaatsen naar de overkant van de IJssel, waarvoor hertog Reinoud van Gelre in 1415 aan de zusters zes morgen land verkocht. Na dit bezit door aankoop van aangrenzende landerijen van de abt van Stavoren vermeerderd te hebben, verrees kort daarna daar het nieuwe klooster, waaraan de zusters wegens de nabijheid van de IJssel de naam van Onze Lieve Vrouw bij Klaarwater gaven. Bij de boedelscheiding tussen het Zwartewaterklooster en het klooster Klaarwater, kwamen onder meer alle goederen die eerstgenoemd klooster in de parochies van Raalte, Heino, Wijhe en Zwolle bezat aan laatstgenoemd klooster. Door het gebrekkig functioneren van de eerste proost Wessel en de eerste priorin Margaretha van Mekeren raakte het klooster in moeilijkheden. Pogingen om achtereenvolgens door Griete Degens en Hille Sonderlant, zusters van het tot het kapittel van Windesheim behorende klooster Diepenveen te Deventer, de orde te herstellen, liepen op niets uit. Wel had dit tot gevolg dat Hille Sonderlant met een aantal haar welgezinde zusters het klooster Klaarwater verliet en naar Friesland toog, waar zij in het Nijeklooster bij Sneek tot de orde der cisterciënzers overgingen. In 1446 gelastte de bisschop aan de abt van Dikninge, de prior van Windesheim en die van Sibculo hervormingen binnen Klaarwater door te voeren. Dit lukte nu wel. In 1470 sloot Klaarwater zich aan bij de hervormingsbeweging van Bursfeld. In 1572 plunderden de geuzen het klooster. Rond 1580 werd het klooster door de zusters verlaten. De bezittingen werden geconfisqueerd door het Kwartier van Veluwe. Thans is er van het klooster niets meer over