Zoeken in collecties

In het gehucht Hoogcruts, gelegen in de huidige gemeente Eijsden-Margraten, stond een in 1496 gesticht klooster van de Sepulcrijnen, die behoorden tot de Orde van het Heilig Graf van Jeruzalem, een geestelijke ridderorde die uit de tijd van de kruistochten stamde. De geschiedenis van dit klooster gaat terug tot 1428 toen er voor het eerst sprake was van een kapel gewijd aan het Heilig Kruis en die in 1496 tot klooster verheven werd. In 1568 plunderden Staatse troepen het klooster. Ruim tien jaar daarna, in 1579, werd het in as gelegd, nu door de Spaanse troepen van Parma. Toen het klooster in 1603 herbouwd was, werd er een tevergeefse poging ondernomen om het klooster bij de jezuïeten van Aken te incorpereren. In 1606 werd er in het klooster een Latijnse school met pensionaat geopend. Dit was ook het geval in Kanne, gelegen in het zuidoosten van Belgisch-Limburg, waar het klooster in 1665 in bezit kwam van een kapel, die een kopie was van de Heilig Grafkapel in Jeruzalem. In 1785 werd aan de zuidvleugel van het klooster een nieuwe, aan de Heilige Kruisvinding toegewijde kapel gebouwd. Nadat Maastricht in 1794 door de Franse revolutionaire legers werd ingenomen, werd twee jaar daarna het klooster, evenals alle andere kloosters in Maastricht en omgeving, opgeheven. Na een openbare verkoop in 1798 werd de oostvleugel van het klooster verbouwd tot landhuis en de kapel tot schuur. In 1803 werd het convent officieel ontbonden en deed daarmee afstand van alle rechten en plichten aangaande het klooster. De door brand in 1870 aan landhuis en de tot schuur verbouwde kapel aangerichte schade werd respectievelijk in 1873 en 1879 hersteld. In 1979 werd het complex opnieuw door brand verwoest