Zoeken in collecties

Het tertiarissenconvent Mariënacker in Workum, dat zuidwaarts buiten de stadsgracht lag, werd voor het eerst in 1457 vermeld. Waarschijnlijk vond het zijn oorsprong in een begijnengemeenschap, die later –de vroegste vermelding dateert uit 1519- de derde regel van Sint Franciscus aannam. Nergens blijkt, dat het convent, dat zeker in 1519 nog onder de jurisdictie van de minderbroeders stond, bij het Kapittel van Utrecht aangesloten was. Het convent was arm. De strijd tussen de Schieringers en de Vetkopers, die zich in Frieslands Zuidwesthoek voltrok en waarvan plundering en brandstichting ook Mariënacker teisterden, was hieraan beslist mede debet. Zelfs de poging om met het opnemen van proveniers een nieuwe bron van inkomsten aan te boren, bracht niet het gewenste soelaas. In 1572 werd Mariënacker opnieuw geplunderd, dit keer door de geuzen. Een deel van de zusters nam de wijk naar het Oegeklooster nabij Hartwerd. In 1580 werd het convent tenslotte opgeheven. De kloostergebouwen zijn in de loop der tijd verloren gegaan op het provenhuis na, dat verbouwd werd en vermoedelijk in 1641 als stads- of burgerweeshuis in gebruik genomen werd