Zoeken in collecties

Toen de congregatie in 1826 werd opgericht, bestond het gasthuis al enige jaren. In 1819 werd een gehuurde woning ingericht als burger-ziekenhuis. Initiatiefnemers daartoe waren de Bredase ingezetenen L. Ingenhousz, F.J. Hoppenbrouwers en J.P. Eeltiens. Aanvankelijk werd de leiding van het gasthuis uitbesteed aan binnenvader en -moeder De Vet. Na hun overlijden werd gezocht naar een congregatie die de werkzaamheden konden overnemen. Via de Franciscanessen van Dongen, die hun oorsprong hebben in Leuven, werd een aantal zusters uit Leuven geschikt bevonden. Na het aannemen van de regel van de Derde Orde van Sint Franciscus was de stichting van de nieuwe congregatie een feit. De Leuvense Barbara Saelmaeckers werd onder de zusternaam Theresia de eerste moeder-overste. Het gasthuis werd in de loop van de negentiende eeuw aan alle kanten uitgebouwd tot een omvangrijk complex van klooster, kapel, gasthuis en ziekenhuis. Het complex strekte zich uit over de hele Haagdijk tot aan de Leuvenaarstraat. In 1892 begon de congregatie aan laatst genoemde straat met de bouw van een nieuw ziekenhuis. Het Sint Elisabeth-gasthuis werd in 1894 in gebruik genomen. In dezelfde periode werden de gevels aan de Haagdijk omgebouwd tot een samenhangend geheel. In 1922 werd het ziekenhuis overgeplaatst naar de Wilhelminasingel 33 te Breda en ging het Sint Ignatiusziekenhuis heten. Het ziekenhuis in de Leuvenaarstraat werd een verpleeghuis en is dat anno 2008 nog steeds. In 1952 vertrekken moederhuis en noviciaat naar de Mgr. Hopmansstraat 2 te Breda. Het gasthuis werd in 1973 verkocht en kreeg een Stichtingsbestuur. Enkele zusters bleven op dit adres werken en wonen, tot 27 juni 2000, toen de laatste zusters vertrokken. Anno 2008 is aan de Leuvenaarstraat 91 de Stichting Elisabeth gevestigd