Zoeken in collecties

Uw zoekacties: Vestigingsplaats: Esch (Boxtel), Hal 4
zzOUD Databestand kloosters in Nederland
beacon
 
 
Vestigingsplaats
Vestigingsplaats: Esch (Boxtel), Hal 4
Datering:
1882 - 1987
Orde of congregatie:
Missionarissen van Afrika
Naam van het klooster:
St.Charles
Patroonheilige:
St. Charles
Straat:
Hal 4
Postcode:
5296 PZ
Plaatsnaam:
Esch (Boxtel)
Provincie:
Noord-Brabant
Bisdom:
's-Hertogenbosch
Stichting/eerste vermelding:
1882
Opheffing/laatste vermelding:
1987
Activiteiten:
Postulaat broeders, filosoficum, provincialaat, kloosterbejaardenoord
Geschiedenis:
Alphons van Rijckevorsel, eigenaar van het in het tot de gemeente Boxtel behorend dorp Esch gelegen landgoed De Eikenhorst, kocht tegenover dit landgoed een terrein van vier hectaren groot. Dit terrein, dat langs de toen nog tweebaansweg Den Bosch-Eindhoven gelegen was, schonk hij aan de Witte Paters, die er een klooster met kapel stichtten waarvan in 1891 met de bouw begonnen werd. Toen in maart 1892 de kapel en een groot deel van de voorbouw van het klooster gereed was, trokken de Witte Pater er in. Het klooster, dat naar de patroonheilige van de stichter van de orde van de Witte Paters, kardinaal Lavigerie, Sint Charles genoemd werd, was aanvankelijk postulaat voor de eerste fase van de vorming van broeders, terwijl met de uitbreiding van het klooster in 1898 er tevens een filosoficum voor priesterstudenten gevestigd werd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden in de kloostergebouwen Vlaamse studenten met hun staf, personeel van de procuur van Antwerpen en priesterstudenten uit Noord-Afrika gehuisvest. De eigen priesterstudenten weken toen uit naar kasteel Herlaer in Sint Michielsgestel. In 1932 werd Sint Charles uitgebreid en kwam er plaats voor nog eens vijftig filosofiestudenten. Het Duitse leger in aftocht confisqueerde in september 1944 het klooster. Spoedig daarna werd de daardoor opgelopen schade hersteld. Zowel het postulaat als de filosofieopleiding werden in 1966 beëindigd. In 1970 vonden verschillende diensten van het provincialaat onderdak in het klooster, dat in 1976 verbouwd werd tot kloosterbejaardenhuis ten behoeve van de Witte Paters, die evenwel in 1986 naar hun kloosterbejaardenoord in Heythuysen verhuisden. In 1987 werd in Esch het Witte Paterklooster vanwege de verbreding van de tweebaansweg Den Bosch-Eindhoven tot snelweg A2 afgebroken. Een gevelsteen van het klooster, die als gedenksteen in het fietstunneltje onder deze snelweg ingemetseld werd, is het enige dat ter plaatse nog aan het bestaan van het klooster Sint Charles in Esch herinnerd
Gebruikte literatuur:
Bijdrage kloosterarchivaris, n.a.v. inventarisatie medio 2008; J.C.G. W. Coenen, “Baanderheren, boeren & burgers” (Boxtel 2004), p 319; H. Pel, “Dienstbaar en gedreven : Religieuze communiteiten in Boxtel en Liempde 1500-2005”(Boxtel 2006), p. 124; P. van der Pas, ‘De Witte Paters in Nederland. Een terugblik’ in “De Contactbrief” nr. 196 (juni 2015), p. 9-11; P.van der Pas, ‘De Witte Paters in Nederland. Een terugblik’ in “De Contactbrief” nr. 197 (september 2015); J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant (Alphen aan de Maas, 2010), p. 392/393
Gebruikte websites:
Website Missionarissen van Afrika (Witte Zusters en Witte paters) (NL.), http://www.lavigerie.nl/html_nl/wittepaters.html (27-07-2021); Website Heemkunde Boxtel, https://heemkundeboxtel.nl/wp-content/uploads/encyclopedie-versie-9.pdf (31-07-2021
ENK Monasticon nummer:
MON-P024-008