Zoeken in collecties

Bij Koninklijk Besluit van 24 juli 1905 werd aan de Congregatie van de Broeders van Liefde vergunning verleend om in de gemeente Venray een Rooms-Katholiek Krankzinnigengesticht voor mannen op te richten. In 1905 kon aan de Stationsweg aan de rand van Venray op een terrein van 25 hectaren begonnen worden met de bouw van dit gesticht, dat Sint Servatius als naam kreeg. Uitgegaan werd van paviljoenbouw, waardoor de patiënten konden worden ingedeeld en behandeld naar de aard van hun aandoening, hetgeen een efficiëntere en meer hygiënische bedrijfsvoering mogelijk maakte. In oktober 1906 was de bouw zover gereed dat de broeders van voormelde congregatie er hun intrek konden nemen. In februari 1907 werden de eerste patiënten opgenomen. Toen eind 1942 in Noordwijkerhout de Psychiatrische Inrichting Sint Bavo op bevel van de Duitsers ontruimd moest worden, vond een groot deel van de patiënten en broeders van deze inrichting onderdak in Sint-Servatius, waar in oktober 1944 ook veel inwoners van Venray hun toevlucht zochten. Toen in mei 1945 de gebouwen van Sint Servatius, waarin de Engelsen hun intrek hadden genomen om er een hospitaal te vestigen, werden vrijgegeven, keerden de patiënten en broeders terug en werd met de wederopbouw begonnen. In 1958 kwam van het in 1945 afgebrande hoofdgebouw de herbouw gereed, waarin ook de broeders, waarvan velen van hen in de paviljoens op het terrein van Sint Servatius woonden, hun intrek namen. Ter realisering van een betere scheiding van wonen en werken, werden de broeders echter vanaf 1968 in twee door de congregatie in de wijk Veltum gekochte woningen gehuisvest. Sint Servatius viel niet meer onder beheer van de broeders toen het in 1970 ondergebracht werd in een aparte stichting, die in 1976 opging in het Psychiatrisch Centrum Venray, dat vervolgens deel ging uitmaken van het Vincent van Gogh Instituut en dat op zijn beurt in GGZ Noord- en Midden-Limburg opging