Zoeken in collecties

In 1932 kocht de Congregatie van de Broeders van Liefde van P. Dobbelmann, zeepfabrikant te Nijmegen, een stuk grond van 18 hectare dat deel uitmaakte van het jachtgebied Het Jonkerbosch, dat gelegen was tussen de Weg door Jonkerbos en de Burgemeester Daleslaan, die toen nog Oude Mollenhutseweg heette. Aan deze 18 hectare werd in 1933 een aansluitend stuk land van ruim twee hectare toegevoegd. In 1933 werd begonnen met de bouw van de Sint Tarcisiusschool voor buitengewoon lager onderwijs en van twee paviljoens die het St. Jozef- en het Mariapaviljoen genoemd werden. In 1936 namen broeders van voormelde congregatie hun intrek in het toen gereed gekomen hoofdgebouw, dat dienst ging doen als internaat en Pensionaat Sint Tarcisius als naam kreeg, maar doorgaans Pensionaat Jonkerbosch genoemd werd. Ook verrees er in de loop der tijd de Technische School Sint-Jozef en de Lagere Tuinbouwschool. Nadat in september 1942 de paviljoens en de school door de Duitsers gevorderd waren, moest in het voorjaar van 1943 op hun bevel ook het hoofdgebouw ontruimd worden, dat zij als Kriegslazarett inrichtten. Na nog al wat omzwervingen vonden de broeders en pensionairs onderdak in Druten en in Grave. Bij de bevrijding in september 1944 werd Jonkerbosch, na een kort verblijf van de Amerikanen, door de Engelsen als hospitaal in gebruik genomen. In mei 1946 werd het gebouwencomplex vrijgegeven en kon met het herstel worden begonnen. in 1976 verlieten de broeders het hoofdgebouw. Ze betrokken toen een nieuw huis aan de Weg door het Jonkerbos. Eind jaren 70 werden voormelde technische school en lagere landbouwschool zelfstandig. In 1981 hield Jonkerbosch op te bestaan als zelfstandig instituut en werd het een dependance van de J.P. Heyestichting in Oosterbeek. In 1985, verhuisde Jonkerbosch naar Hees/Neerbosch. Na verkoop van Jonkerbosch werden de gebouwen gesloopt op het hoofdgebouw en het St. Jozef- en het Mariapaviljoen na, die tot appartementen dan wel studentenwoningen verbouwd werden