Zoeken in collecties

Daniël de Brouwer vormde met enkele medebroeders een franciscaanse lekenbroederschap, die sinds 1734 gehuisvest was in Huis Bloemendael in Handel. In deze bedevaartsplaats legden zij zich onder meer toe op het kosterschap van de genadekapel van Onze Lieve Vrouw en op het onderwijs van de jeugd. In 1741 kreeg de broederschap toestemming om zich te Boekel in de soevereine heerlijkheid Ravenstein te vestigen. Op een door de broederschap in Boekel gekochte stuk heidegrond, bouwde de broederschap een huis, dat Huize Padua als naam kreeg, maar in de volksmond De Cluys genoemd werd. In 1742 verhuisde de broederschap vanuit Huis Bloemendael in Handel naar het nieuwe huis in Boekel, waar de broederschap het onderwijs aan jonge kinderen en tot 1883 de bediening van Handelse genadekapel voortzette. De broederschap stopte in 1822 met het geven onderwijs, nadat in 1821 aan Handel een openbare school was toegewezen. De broederschap besloot zich op het verzorgen van de katholieke geestelijk zieke medemens toe te leggen. Hiervoor werd Huize Padua in de loop van de tijd uitgebreid en verrees er nieuwbouw. In 1871 werd de broederschap onder de naam Congregatie van de Broeders Penitenten van de H.Franciscus van Assisië officieel als kerkrechtelijke organisatie erkend. De erkenning van Huize Padua als “gesticht voor krankzinnigen” volgde in 1883. In 1924 werd op het terrein van Huize Padua een nieuw broederhuis gebouwd. In de loop van de jaren zestig van de vorige eeuw trokken de Broeders Penitenten zich geleidelijk terug uit de psychiatrische zorg en droegen deze zorg over aan seculiere instellingen. Huize Padua werd toen een locatie van GGZ Oost-Brabant. In 1972 werd de Boekelse communiteit van de Broeders Penitenten opgeheven. De broeders waren daarna tot 2003 gehuisvest in Nieuw Bloemendael, de oude pastorie van Handel. In De Cluys aan de Kluisstraat in Boekel werd een museum gevestigd, dat de geschiedenis belicht van de psychiatrie in Nederland en van Huize Padua in het bijzonder