Zoeken in collecties

Bevat o.a. de inventaris van de cellen en de inbreng der zusters

Het stuk houdt in: a. goedkeuring door de bisschop van Luik, Ludovicus de Bourbon, 1465, b. overeenkomst tussen Gijsbertus de Foramine, pastoor van Venray en biechtvader van het convent, 1464, c. goedkeuring der overeenkomst door Adam, abt van St. Martin te Keulen, 1469, d. nadere verklaring van enige voorwaarden door de abt van St. Martin, 1478

Vier brieven en een didactisch traktaat vormen de inhoud van dit handschrift en worden van elkaar gescheiden door initialen versierd met elegant penwerk. De eerste drie brieven zijn bedoeld om informatie te verschaffen en aan te vullen over heiligenlevens. Pseudo-Eusebius schreef aan paus Damasus en senator Theodore over het laatste uur van Hieronymus en zijn dood. Pseudo-Augustinus schrijft aan pseudo-Cyrillus over de grootsheid van Hieronymus, waarop pseudo-Cyrillus antwoord met een betoog over de wonderen van Hieronymus. Teksten zoals deze hadden grote invloed op de populariteit van heiligen. De drie teksten worden aangevuld met een brief van Hieronymus waarin hij de volmaakte monnik beschrijft aan St. Eustochium, met wie hij in gesprek is.
De laatste tekst, de Speculum Virginium, is een traktaat over het vrouwelijke kloosterleven waarin de theologie wordt uitgelegd aan de hand van een dialoog tussen Peregrinus, een mannelijk docent, en Theodora, een vrouwelijke discipel. Deze specifieke tekst sluit goed aan op de verblijfplaats van het werk. Namelijk, bij de Kanunnikessen en later de Ursulinen van de Romeinse Unie te Venray

Wat direct opvalt aan dit handschrift is dat de omslag en de schutbladen zijn gemaakt van perkamenten fragmenten van andere handschriften die volledig zijn beschreven. In deze gevouwen omslag bevindt zich de monastieke regel en de voorschriften voor de kanunnikessen van St. Ursula en St. Antonius te Venray, geschreven door Albert van den Beesten. Volgens de kroniek van het klooster Jeruzalem te Venray werd het handschrift rond 1467 geschreven toen de zusters zich bij de kanunnikessen voegden. Albert van den Beesten was hun rector.
Daarnaast kan de herkomst van het handschrift afgelezen worden van het eerste folio waarop staat: ‘onsen gods huis gheheyten ihrlin (Jerusalem)’.
Later is op ff. 89v-90r nog een extra gebed toegevoegd voordat het op 18 oktober 1939 werd overgebracht naar de kluis van Nederlandse Bank te Amsterdam

In deze kroniek van het klooster Jerusalem te Venray zijn drie tekstuele elementen te onderscheiden met elk hun eigen schrijver. De kroniek vertelt de geschiedenis van de stichting van het klooster te Venray en bevat ook de biografieën van de eerste twee vaders en de eerste twee moederoversten. De kroniek wordt opgevolgd door de Vita van St. Oda en Hubert van Lochem, en sluit af met de Vita van Mechtelt vanden Graef, de tweede moederoverste van het klooster.
Een notitie op het eerste schutblad stelt dat het boek dat het zeer kostbaar is en ‘’als goud bewaard moet worden’’. Daarnaast is later een briefje ingeplakt waarop staat dat het boek op 18 oktober 1939 vanwege tijdsomstandigheden is overgebracht naar de kluis van de Nederlandse Bank te Amsterdam

De verschillende werken die in dit handschrift zijn gebundeld door Dirc van Herxen, theoloog en priester in de Broeders van het Gemene Leven. In het handschrift zijn twaalf teksten opgenomen waarvan er een door Gerard Zerbolt van Zutphen is geschreven, De spiritualibus ascensionibus. Gerard behoorde ook tot de Broeders van het Gemene Leven en gaf leiding aan een intensieve boekproductie. In De spiritualibus ascensionibus zet hij ondeugden en deugden tegenover elkaar om de mens te helpen een nieuw mensbeeld te scheppen gelijkend aan zijn schepper. Daarnaast is ook ‘’Dat boeck vanden leven Ons liefs heren Ihesu Christi’’ opgenomen in het werk. Het is geschreven in 1487 door Ludolphus van Saksen, een kartuizer, en bevat elementen als geschiedenis, commentaar op evangelies, dogmatische en morele verhandelingen en gebeden die allemaal in verhouding worden gezien met het leven van Christus