Zoeken in collecties

Datering ontleend aan Stahl en MMDC. In 1907 aan de Kruisheren van Sint Agatha geschonken door pastoor Josef Berning van Remsede. Berning nam het handschrift in de jaren '60 van de negentiende eeuw mee uit het klooster van Frenswegen. Handschrift is op omslag genummerd als 'Tross 5'

Datering ontleend aan f. 115r. In 1907 aan de Kruisheren van Sint Agatha geschonken door pastoor Josef Berning van Remsede. Berning nam het handschrift in de jaren '60 van de negentiende eeuw mee uit het klooster van Frenswegen. Handschrift is op omslag genummerd als 'Tross 4'

Datering ontleend aan f. 124r en MMDC. Bij het binden is gebruik gemaakt van een ouder handschrift dat nog zichtbaar is achterin het handschrift. Het is door meerdere handen geschreven en er staan notities in de marges. Een latere hand heeft woorden met nieuwe inkt opnieuw aangezet. Handschrift is op omslag genummerd als ‘Tross 24’.
Op f. 1r de vermelding dat het handschrift behoort aan het klooster Frenswegen. In 1907 aan de Kruisheren van Sint Agatha geschonken door pastoor Josef Berning. Berning nam het handschrift in de jaren ’60 van de negentiende eeuw mee uit het klooster Frenswegen

Datering, medewerker en plaats van vervaardiging ontleend aan f. 154r. Bij het binden is gebruik gemaakt van een ander handschrift dat nog zichtbaar is voorop et handschrift. Tegenover f. 111v is een kleiner papieren blad ingebonden dan aan één zijde beschreven is. Handschrift is op omslag genummerd als ‘Tross 15’.
Kloster Frenswegen. Het handschrift was tot 1457 in eigendom van Hermannus ter Luttekenhorst. Na zijn dood kwam het in het bezit van klooster Frenswegen (klooster van de reguliere kanunniken van de H. Maria te Nordhorn). In 1907 aan de Kruisheren van Sint Agatha geschonken door pastoor Josef Berning van Remsede. Berning nam het handschrift in de jaren ’60 van de negentiende eeuw mee uit het klooster Frenswegen

Gepagineerd als: 5-228 (psalterium), 1-55 (hymnarium). Paginering klopt op enkele plaatsen niet. In 1907 aan de Kruisheren van Sint Agatha geschonken door pastoor Josef Berning van Remsede. Berning nam het handschrift in de jaren ’60 van de negentiende eeuw mee uit het klooster van Frenswegen. Handschrift is op eerste blad genummerd als ‘Tross 21’

Voorin drie losse bladen met auteursnamen en referenties naar hun werken in de vorm van plaatsingsnummers. Register is opgetekend in voorgedrukt boek met de titel "Gerätebestandbuch". Er zijn 300 voorgedrukte bladen. Meeste pagina's zijn beschreven

Laurens Biel werd op 12 december 1615 te Nijmegen geboren. In 1633 trad hij in bij de Orde van het H. Kruis te Sint Agatha. Hij was conventuaal van de kloosters van Sint Agatha, Maaseik en Venlo, alwaar hij leraar in de retoriek en/of de poësis was. In Venlo was hij eveneens rector van het kruisbroederschap. Hij was musicus en schreef gedichten en toneelstukken. Zijn broer Jacob stierf tijdens een bezoek aan zijn broer in Maaseik in 1646. Hij werd begraven voor het St. Jacobsaltaar en liet een gift na van 100 guldens, een zilveren bokaal en zilver voor een monstrans. Een grafschrift voor zijn broer staat op p. 5 van het handschrift. Zelf stierf Laurens in 1651 te Gennep waar de kruisheren tijdelijk in ballingschap leefden

Datering ontleend aan aantekening op omslag door pater Van den Elsen osc. Afkomstig uit het archief van het convent St. Odilia te Neeritter, waar het noviciaat van de Orde van het H. Kruis was gevestigd

Deel oude schutbladen, met daarop handschrift in Karolingische minuskel, opgenomen als nieuwe schutbladen. Handschrift is, terwijl het in bezit was van pastoor Cremer, gerestaureerd.
Notities in de marges.
Klooster Schwarzenbroich ging in 1835 in vlammen op, kloosterbibliotheek is verspreid over meerdere collecties. Klooster Ehrenstein in Neustadt/Wied was sinds 1486 een kruisherenklooster. In verval geraakt en in 1893 in gebruik genomen door franciscanen

Auteur en plaats van gebruik ontleend aan aantekening op binnenzijde vooromslag deel 1. De Latijnse school van de kruisheren te Uden werd in 1743 door Walther Peynenburg gesticht.Begin 19e eeuw was het decreet van koning Willem I van kracht: kloosterlingen mochten geen novicen aannemen, zij waren tot uitsterven veroordeeld. Om ondanks een afnemend aantal kruisheren(docenten) onderwijs te kunnen blijven geven was de toenmalige rector, Henricus van Rooy osc, genoodzaakt seculiere priesters aan te nemen als docenten. Een daarvan was Cornelius van den Brand (1798-1837). Hij doceerde vanaf 1820 Grieks, rekenkunde, geschiedenis en aardrijkskunde. De broer van Cornelius, Petrus van den Brand, was eveneens een seculier priester en ook als docent verbonden aan de Latijnse school te Uden. In 1827 volgde hij zijn broer op als conrector en van 1834 tot 1841 was hij zelfs rector van de school en doceerde hij poësis en rhetorica