Zoeken in collecties

In deze manden wordt voedsel bewaard voor het droge seizoen. .

Behorend bij de misgewaden. In de Karmel van Hulst gebruikt tot ongeveer 1960. Deze voorhangsels hingen aan de kapelkant, de lussen aan spijkers in het koor.

Gebruikt tot 1962 (de bouw van een nieuw koor). Door de zusters zelf vervaardigd.

In Hulst gebruikt tot 1962 (hierna gingen de zusters de communie ontvangen door het kale luikje). De stof is afkomstig van een bruidsjurk die is gedragen bij een inkleding. Van deze jurk werd later door de zusters een kazuifel met toebehoren gemaakt. Deze voorhangsels werden vlak voor de mis (als de kosteres het communieluikje ontsloot) opgehangen. Het kleedje was aangepast aan de tijd van het jaar en pastte dus steeds bij het kazuifel.

De band werd gedragen door zowel de contemplatieven als de catechisten (actieve leden werkzaam in het catechumenaatswerk). Het werd onder de sluier en kap om het hoofd gebonden.

De band, of bandeau, werd over het voorhoofd gedragen, onder de sluier.

De band werd aangeduid met 'bandeau' en om het voorhoofd gedragen bij het habijt van de Benedictinessen van het H. Sacrament. Bij de vernieuwing van de kleding rond 1965 werden bandeau en collaar afgeschaft. Habijt, scapulier en sluier bleven ongewijzigd.

Beschuitbus (1) en kaneelblikje (2) als aandenkens aan de eerste vlucht van een vliegtuig van Nederland naar Batavia in december 1933. Enkele Zusters van Liefde (Schijndel) maakten deel uit van de passagiers van deze eerste vlucht.

Het voorschoot werd door de internen op zondag gedragen samen met een "zwart Fransch Merinos kleed en manteltje, zwart handschoenen, effen bastisten kraagjes". Daarbij in de zomer een Italiaanse strohoed met wit lint en in de winter een zwarte strohoed met zwart lint (vgl. L. Verschueren ofm en C. Ibelings sj, 'Jerusalem 1422-1802, 1838-1938' (Nijmegen 1938), p. 170).

Beeltenis van een vrouwelijke heilige met gebogen hoofd staande voor een blaker met een brandende kaars erin. Aan de achterkant van de plank zit aan de bovenzijde een gaatje ter bevestiging.

De devotie tot O.L. Vrouw van de Altijddurende Bijstand werd vanaf begin 20e eeuw door de redemptoristen verspreid in Nederland. De meeste kloosters hadden deze voorstelling wel ergens aan de muur hangen.

Het ornament met een voorstelling van de Goede Herder is op een kazuifel bevestigd geweest. Het is geborduurd in Angers door een van de Zusters van het Kruis. Later is het in Zoeterwoude gebruikt voor kazuifels (in 1910 en daarna in 1948).

François (Jaap) Mes, geboren te Haarlem, volgde zijn opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunst in Amsterdam. Daar raakte hij bevriend met de kunstenaars Piet en Mathieu Wiegman, die hem in contact brachten met de Bergense School. Na zijn intrede bij de benedictijnen in 1917 hield hij zich voornamelijk bezig met Bijbelse- en heiligentaferelen. Vanaf 1923 was hij werkzaam in Frankrijk. Op de achterzijde van de lijst een aantekening: "Ontvangen [van] Br. Mes Oosterhout 1928" met een handtekening (van ontvanger).

Afbeelding heeft gehangen in het klooster van de zusters in Raamsdonksveer, waar ze van 1880 tot 1988 werkzaam zijn geweest in het onderwijs. De Heilige Theresa was de patrones van het klooster in Raamsdonksveer. Boven de centrale figuur van de H. Theresa een afbeelding van het H. Hart, de H. Geest en een medisch symbool. Achter Theresa links een trapgevelhuisje en rechts een koepel en enkele architectonische elementen. Theresa zelf heeft in de linkerhand een boek en tekent met de rechterhand een eenhoorn, in de christelijke kunst meestal een verwijzing naar Christus.

Een sleutelhanger (1) ter gelegenheid van de inzegening van het nieuwe bestuurshuis van het Algemeen Bestuur van de Fraters van Utrecht te Malang (Java, Indonesië). De sleutelhanger draagt aan één zijde een afbeelding van O.L. Vrouw van het H. Hart. De officiële naam van de congregatie is 'Congregatie van de fraters van O.L. Vrouw van het H. Hart'. Een tas van de scholenstichting Mardi Wiyata te Malang (2) uitgegeven ter gelegenheid van hun 50-jarig bestaan. Aan de voorzijde de tekst "1958-2008, 50th Mardi Wiyata, Ayo libas tantangan!". En een tas ter gelegenheid van het einde aan de werkzaamheden van de Nederlandse fraters te Kenia (3). Het einde van de werkzaamheden te Kenia, gemarkeerd door het afscheid van de laatste Nederlandse frater, werd door de fraters op 23 oktober 2017 in hun huis in De Bilt gevierd. Bij die gelegenheid werd de tas als geschenk aan alle aanwezigen uitgedeeld. Drinkglas (4) met daarop een afbeelding van een gazelle-achtig dier en een Afrikaanse figuur, daaronder de tekst "Afrika fraters v. Utrecht". Het glas werd verkocht om geld op te halen voor de missie.

Druppelaar/pipet, druppelflesje, pincet, polstellers .

Oorkonde van oprichting van het nationaal apostolaat van het Onbevlekt Hart van Maria (1948); addressograph (1954); posters apostolaat van Maria (1946-1965).

Een drinkglas ter gelegenheid van 75 jaar Klein Borculo in 1973 (1), een drinkglas ter gelegenheid van de overdracht van de Leo Stichting door de Fraters van Utrecht aan een nieuw bestuur in 1982 (2), vier buttons met leuzen tegen de sluiting van het jongensinternaat Klein Borculo (3-6) en een medaille aan lint met datering juli 1954 (7). De medaille is waarschijnlijk vervaardigd als onderscheiding bij behaalde (studie)resultaten van leerlingen van jongensinternaat Klein Borculo. Dit exemplaar is echter nooit voorzien van gravering op de achterzijde.

Een kartonnen doosje met: miniatuur Mariabeeldje (zie ook VW/Z079/134) in een koperen hulsje; drie sleutels (lopers voor de celdeuren); boetewerktuigen (armbandje, houten kruisje, twee eieren); bedieningenbord met losse houten naamkaartjes; hoesje met verstervingsteller (kruis met touwtje waaraan zeven kralen voor zeven verstervingen, vooral bedoeld voor novicen); centimeter in palmhouten doosje; twee stemfluitjes (het was een van de specifieke taken van de subpriorin ervoor te zorgen dat het koorgebed goed verliep); zakje met nummertjes voor het trekken van de maandheiligen; koperen hart met scharniertje (kan geopend worden, om met intenties bij het beeld van Theresia te leggen).

Kruisbeeldjes met corpus en kruiswegstaties, altaarschel, bel, altaardoek, heilige oliën, watten, kaarsjes, kaarshouders en liturgie.

Ziekendoosjes (pyxis) voor het bewaren van de communie; klein lepeltje (baculus) voor het toedienen van een stukje hostie bij een ernstig zieke en oliedoos (chrismatorium) voor het bewaren van de heilige oliën. Daarbij een rond draagtasje waarin de priester de benodigdheden om zijn hals kon hangen op weg naar de zieke. Deksel van het platte ziekendoosje (1) is versierd met een gegraveerd Latijns kruis. De baculus heeft een verdikt uiteinde met een platte voet waardoor het mogelijk is dat het lepeltje rechtop wordt gezet. De voet kan los geschroefd worden, aan de voet zit een staafje dat in de steel van de lepel geschoven is. Alles is opgeborgen in een vierkant doosje met daarin nog een extra stoffen zakje.

Zusters zijn in 1943 in kamp Brastagi geïnterneerd geweest. Borduurwerkje met de tekst: "Kamp Brastagi mei '43"; naamkaartje; epauletten op stuk karton; palmtakje op stuk karton met de tekst: Gewijde palm uit het kamp Brastagi, palm-zondag 1943".

Riem, zwart strikje, rozenkrans en halsketting. Deze voorwerpen werden gedragen op het habijt. Halskettinkje met in zwart-wit emaille het wapen van de zusters. Het kettinkje werd geschonken bij de professie.

De congregatie had in Nederland twee apostolische scholen, in Tilburg en in Driehuis-Velsen. Beide scholen hadden een vereniging voor oud-studenten met een eigen voorzittershamer met naamplaatje. De in hout uitgesneden afbeelding van een huis is de weergave van het missiehuis in Driehuis. Op de andere hamer is een metalen plaatje aangebracht met de tekst "Broederschap der oud-studenten Tilburg".