Zoeken in collecties

De vork werd gebruikt door de contemplatieve zusters.

Vork met vier tanden, overgaand in zich verbredende steel met omwonden sierranden; op voor- en achterkant voluten op steeleinde, uitlopend in een bladmotief. Op de achterkant voorts een monogram CC met takjes aan boven- en onderzijde. Op de overgang van steel naar tanden een acanthusbladmotief

Eenvoudige vork met vier tanden, overgaande in de zich verbredende steel met omgebogen einde

Vork met vier tanden en met geschulpt aangezette, zich verbredende steel met afgerond einde met geschulpte verdikking

Vork met vier tanden en aangezette, zich verbredende steel met licht omgebogen einde. Op achterkant steeleinde de gegraveerde initialen "P H"

De vorken moesten dagelijks geschuurd worden door de postulanten en novicen. Vroeger met zand, later met vim en zeep. De vorken werden aan de novicemeesteres getoond ter goedkeuring.

Eenvoudige vorken met vier tanden, overgaande in zich verbre¬dende steel en licht omgebogen einde met geschulpte verdikking

Ovale bak, overgaande in zich verbredende, aan het eind licht omgebogen steel

Ovale bak, overgaande in zich verbredende, licht omgebogen steel

Vorkje met vier tanden; op de overgang naar de zich boven verbredende, generfde steel gedecoreerd met kleine voluutjes

Vorkje met vier tanden, overgaande in een zich verbredend, gebogen en iets gerond steeltje (vioolmodel), omzoomd door een hol profielrandje

Vorkje met vier tanden en een met een halve ruit aangezette, gebogen en geronde steel met spits toelopend einde, omzoomd door een dubbele profielrand

Drietandsvorkje met omgebogen tanden en rond, zich naar onder verjongend steeltje met onderaan enige profileringen. Bevestigd aan rond, paarlemoeren heft

Het betreft een vrijbrief voor een meisje van ongeveer acht jaar. Vermoedelijk vrijgekocht door de Witte Paters van de Missiepost Friedberg in Usumbura (thans Bujumbura) in Urundi (thans Uganda) in het toenmalige Duits-Oost-Afrika.

Pater Slijpen was de opvolger van pater Jac. van Ginneken. Hij begeleidde de Vrouwen van Bethanië in hun proces van lekenbeweging naar officiële bisschoppelijke congregatie en schreef in 1932 de nieuwe regel (bijgestaan door L. de Jonge sj, Thérèsa Huf en Agnes Westermann).

Uitgegeven ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de congregatie van de Zusters van Julie Postel in 2007. Op het blad tegenover de colofon staan abusievelijk de jaartallen 1806-2006 vermeld.

Het randschrift op het bord luidt "Ter herinnering aan de samenwerking met de lekendocenten van de Cor Jesu kweekschool, 31 aug. 1963". De Cor Jesu Kweekschool lag aan de Edenstraat in Eindhoven en was door de zusters opgericht.

Een tinnen bord in een houten driehoekige omlijsting met het opschrift 'Deus providebit', God zal voorzien. Het wandbord werd gemaakt ter herinnering aan de Tweede Wereldoorlog, toen de zusters vaak geen middelen hadden om te voorzien in hun levensbehoeften maar dan telkens toch weer giften ontvingen van parochianen uit Sambeek. In de jaren 1955-1965 konden de zusters beter in het eigen onderhoud voorzien door 'lonend thuiswerk' te verrichten. In het eigen klooster werd door de zusters voor bedrijven uit de regio uiteenlopende werkzaamheden verricht waarvoor ze een vergoeding ontvingen.

In 1918 wordt de hulp van de Missionarissen van het H. Hart gevraagd bij de zielzorg in Sittard en met name de buitendorpen Stadbroek en Overhoven. In Stadbroek worden veel mijnwerkerswoningen gebouwd en in het grotere Overhovenop is geen zielzorg aanwezig. In 1920 besluiten de missionarissen het werk aan te nemen. Drie missionarissen worden naar Stadbroek-Overhoven gestuurd. Een vluchtelingenbarak uit de Eerste Wereldoorlog wordt ingericht als noodkerk, waardoor de lokale bevolking de lange tocht naar het centrum van Sittard bespaard blijft. In 1922 voegt het bisdom Roermond Stadbroek en Overhoven samen tot een rectoraat en draagt de leiding over aan de Missionarissen van het H. Hart. De noodkerk maakt in 1923 plaats voor een houten kerk, toegewijd aan de H. Jozef, en krijgt de status van hulpkerk. In Overhoven wordt de centrale rectoraatskerk gebouwd, die in 1925 gereed komt en wordt toegewijd aan het H. Hart. In 1931 al wordt begonnen aan een nieuwe kerk die in 1934 in gebruik kan worden genomen. In 1950 wordt Stadbroek een zelfstandig rectoraat met een eigen kerkgebouw, dat in 1954 in gebruik wordt genomen. In 1972 wordt het rectoraat Stadbroek verheven tot St. Jozefparochie en het rectoraat Overhoven tot H. Hartparochie.

Het klooster is in 1920 door de Franciscanessen van St. Lucia van Rotterdam gekocht en diende vanaf de aankoop tot 2007 als moederhuis van de congregatie.

In het midden van het bord een portret van Jan van den Boer, bekend als frater Andreas. Links naar het portret een afbeelding van het geboortehuis van frater Andreas in Udenhout met het onderschrift "Udenhout". Rechts van het portret een afbeelding van internaat Ruwenberg in Sint Michielsgestel waar frater Andreas bijna dertig jaar onderwijs gaf met het onderschrift "Ruwenberg". Langs de rand van het bord de tekst: "1841 Joannes van den Boer 1917 frater Andreas".