Zoeken in collecties

Kaart in kleur (1) met de titel: Kaart van Palestina behoorende by Gods-volk en De-verlosser. Kaart in kleur met legenda (2) met de titel: Missiekaart van Nederlandsch Oost-Indië. De kaart is uitgegeven door de Priester Missiebond. Beide kaarten zijn uitgegeven door L.C.G. Malmberg te 's-Hertogenbosch en Antwerpen. De kaart van Palestina is gedrukt bij Teulings' grafische kunstinrichting Amsterdam.

Kandelaars in late Lodewijk XIV-stijl. Wandplaat met glad middenveld, omlijst door c- en acanthusvoluten, gepointilleerd en bewerkt met schub- en streepmotiefjes. S-vormig arm met ingerold einde, versierd met een acanthusvoluut. Halverwege de arm en aan de onderzijde van de vetvanger een bol tussen twee ringen. Hoge, schaalvormige vetvanger met gedreven bladmotieven en een tongenrand. Koperen pin. Tegen de achterzijde een koperen plaat

Afgebeeld zijn man, vrouw en kind in een landschap met een boom met op de voorgrond water en een vis. Daaromheen de tekst: 'Vrede, gerechtigheid, heelheid van de schepping'. Het wandkleed is gemaakt voor de activiteiten die de Stichting Nederlandse Vrouwelijke Religieuzen (SNVR) in 1988-1990 organiseerde over het conciliair proces.

Het wapen toont een gekroonde driehoek met daarbinnen drie in elkaar grijpende cirkels. Naast de driehoek de letters alpha en omega (aanvang en einde) en onder de driehoek de Latijnse spreuk: "Tua providentia pater gubernat" (Uw voorzienigheid, Vader, leidt ons).

Gemaakt in 1976 toen het honderd jaar geleden was dat de zusters uit Duitsland naar Nederland uitweken. Op de onderzijde is de tekst geborduurd: "Een zaadje dat uitgroeide tot een grote boom die verkwikkende schaduw en vrucht mocht dragen". Op het kleed worden alle vestigingsplaatsen genoemd. Hierbij: stang om het wandkleed op te hangen.

"Het wandkleed vormt als het ware de samenvatting van een jaar lang gesprekken in alle communiteiten ter voorbereiding op het 150-jarig bestaan van de congregatie Zusters van de Voorzienigheid (Tegelen). Deze gesprekken waren gericht op de periode die de op dat moment levende zusters hadden meegemaakt. De gesprekspunten gingen over de positieve ontwikkelingen en ervaringen en over de pijnpunten in de verschillende periodes. De cijfers van tientallen geven een periode aan van telkens tien jaar. De provincie krijgt haar zelfstandigheid in 1920. Het aantal zusters is dan 519. In 1990 zijn er nog 220 zusters. De vogels in de vlucht geven de groei aan tot de jaren vijftig, de toename van apostolische werken en het stijgend aantal leden. In 1954 worden met circa 50 scholen en cursussen 11.000 leerlingen per jaar bereikt. Door de huishouding te verzorgen in internaten en priesterseminaries worden nog eens 900 leerlingen verzorgd. In de gezondheidszorg worden jaarlijks circa 5.000 mensen verzorgd of verpleegd. De bloemen zijn het symbool van deze bloeiende periode. Daarna volgt de neergaande beweging van loslaten, overdragen, uit handen geven, gedeeltelijk sterven om te komen tot nieuw leven, het vrij worden voor een diepere relatie met God. De vogels in opwaartse vlucht duiden op herbezinning op het evangelisch leven en het daar aanwezig-zijn waar de zusters als gelovige vrouwen de Geest van God proberen levend te houden. In de regenboog heeft God eens zijn verbond met de mensen gesloten. In dat verbond leven en sterven de zusters, wetend dat Hij het is die wasdom geeft".

Plaat met afbeelding van het H. Hart, op karton geplakt, met papieren rand. In Hulst behoorde deze plaat tot aan de Tweede Wereldoorlog tot de inrichting van de cel.

De plaat toont het wapenschild van H. Theresia van Lisieux.

Serie van acht wandplaten. Onder iedere afbeelding staat het betreffende H. Sacrament genoemd en in kleinere letters de uitgever en de fotograaf van de plaat. Ontworpen voor het onderwijs met bijbehorend boekje met verklarende teksten bij de wandplaten. Aanwezig zijn drie boekjes met de titel "Handleiding bij de wandplaten der zeven H. Sacramenten en der H.H. Wijdingen" en vermelden op de vooromslag "Wandplaten voor de school". Eén boekje is breder en langer dan de andere twee (identieke) boekjes en bevat een extra voorwoord door C.J. Groote en foto's van de wandplaten bij de beschrijvingen. Op de plaat met het H. Sacrament van het huwelijk is pater H. Berkens uit Deurne te zien met het bruidspaar Van de Crommenacker uit de Radiostraat te Gemert. Op de plaat van het H. Oliesel is pater J. Aarts uit Volkel te zien. Op de plaat van het H. Sacrament van de biecht is Charles Luttenbacher in het Gasthuis te zien. Op de plaat van de H. Eucharistie is pater Aarts te zien.

Serie van acht wandplaten. Onder iedere afbeelding staat in het Latijn het betreffende gedeelte van het H. Misoffer. De opnamen zijn gemaakt tijdens een drieherenmis met als hoofdcelebrant Harrie Wennink cssp (1925-1991) in de kerk van Overloon. Opvallend is dat de priester achter het altaar reeds naar het volk gericht is.

Serie van acht wandplaten. Onder iedere afbeelding staat in het Latijn het betreffende gedeelte van het H. Misoffer en in kleinere letters de uitgever en de fotograaf van de plaat. De afgebeelde celebrant is Anton Maanicus cssp (1924-2000), vanaf 1964 bisschop van Bangassou (Centraal Afrikaanse Republiek). De opnames zijn gemaakt in de St. Michaëlkerk in Beek en Donk. Bij de platen hoort een handleiding met de titel "Toelichting bij de wandplaten over het H. Missoffer naar kleurenfoto's van Martien Coppens". Op de omslag van het boekje staat vermeld: Wandplaten over het H. Misoffer naar kleurenfoto's van Martien Coppens.

Prent van Jezus als Goede Herder en van de H. Antonius van Padua. In elke cel van de zusters Franciscanessen van Etten hingen vijf geplakte prenten, ook wel de 'heilige stoet' genoemd. Het was voorschrift om bij het binnenkomen van de cel de heiligen die op de platen waren afgebeeld te groeten. Dat voorschrift verwerd tot 'gegroet, heilige stoet'. Die heilige stoel hoorde bij de cel en mocht bij verhuizing niet worden meegenomen.

De spreuk opent met de woorden "De geringste beweging..." Aan de achterzijde staat een uitspraak van de H. Theresia van Lisieux: "De goede God zal in den hemel alles doen wat ik begeer, omdat ik op aarde nooit mijn wil heb gedaan".

De wandspreuk is tweezijdig met tekst "Leven van Liefde".

De teksten zijn bedoeld om in de sacristie op te hangen en beogen om het gedrag en de inzet van de misdienaars te verbeteren. De teksten behoren tot de 'hulpmiddelen' die uitgegeven zijn door het Centrum voor Acolythen-Actie van de Paters van het Heilig Sacrament te Nijmegen. Ze zijn bewaard gebleven in de vermoedelijk daartoe bestemde doos. Aanwezig zijn; [serie I], de teksten 1-12; serie II, de teksten 1-20 [beide zijden bedrukt]; serie IV, nrs. 1-14, 17-20 [beide zijden bedrukt].

Deze wannen worden gebruikt om rijst en ander voedsel van insecten, stof en vliesjes te ontdoen.

Gekroond wapenschild met zestien velden en een centraal klein wapenschild met een kroon. In de vlakken leeuwen en hoorns. Zie ook beschrijving van Ag/0879

Gekroond wapenschild met vier kwartieren en een centraal klein wapenschild. In de bovenste kwartieren een klimmende leeuw, rechtsonder twee lopende leeuwen. In de sauvegarde die Willem van Oranje in 1566 verleende aan de kruisheren van St. Agatha, stelt hij als voorwaarde zijn wapen aan te brengen boven de poort en op de karren. Wellicht is dit wapen gemaakt in herinnering aan dit feit. In de collectie kruisheren zijn opvallend veel zaken aanwezig die te relateren zijn aan de Nassaus

Het wapen van de congregatie is ontworpen in 1936 ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de congregatie door zr. Carmela Lambooy in overleg met de kunstenaar Herman Walstra uit Utrecht. In het wapen is de tekst "Ora et Labora" (Bid en werk) opgenomen. Het wapen is in vieren verdeeld, terwijl in het midden een hartschild is aangebracht met de beeltenis van de Moeder van Goede Bijstand, de patrones van de congregatie. Het wierookvat verwijst naar een leven van gebed. In het wapen is dit wierookvat in goud afgebeeld op een rood veld. Beide kleuren, zowel het goud als het rood, zijn de symbolen van de liefde, waaruit het gebed en de liefdewerken moeten voortkomen. Daarnaast is het regelboek afgebeeld op een rood veld, indachtig de bijbelse uitspraak "Zo gij mij lief hebt, onderhoud mijn geboden". Het bovenste horizontale blauwe veld draagt twee gouden bijen die zich richten naar de waterlelie op het onderste groene veld. Dit symboliseert dat de zusters als 'bezige bijen' hun ijver, in de geest van geloof, moeten richten op de naastenliefde, hopende op Gods almachtige bijstand. Het geheel wordt bekroond door een ganzenbloem als zinnebeeld der gehoorzaamheid.

Wapen van de Zusters van Liefde in Schijndel, geschilderd op transparant plastic, bij wijze van 'glas-in-lood'. Het wapen van de Congregatie is ontworpen in 1936 .g.v. het honderdjarig bestaan van de congregatie door zr. Carmela Lambooy in overleg met de kunstenaar Herman Walstra uit Utrecht. In het wapen is de tekst "Ora et Labora" (Bid en werk) opgenomen. Het wapen is in vieren verdeeld, terwijl in het midden een hartschild is aangebracht met de beeltenis van de Moeder van Goede Bijstand, de patrones van de congregatie. Het wierookvat verwijst naar een leven van gebed. In het wapen is dit wierookvat in goud afgebeeld op een rood veld. Beide kleuren, zowel het goud als het rood, zijn de symbolen van de liefde, waaruit het gebed en de liefdewerken moeten voortkomen. Daarnaast is het regelboek afgebeeld op een rood veld, indachtig de bijbelse uitspraak "Zo gij mij lief hebt, onderhoud mijn geboden". Het bovenste horizontale blauwe veld draagt twee gouden bijen die zich richten naar de waterlelie op het onderste groene veld. Dit symboliseert dat de zusters als 'bezige bijen' hun ijver, in de geest van geloof, moeten richten op de naastenliefde, hopende op Gods almachtige bijstand. Het geheel wordt bekroond door een ganzenbloem als zinnebeeld der gehoorzaamheid.

Ingelijste uitvergroting van een van de kwartieren van het wapen van de zusters Penitenten van de Eenheid met daarop een kruis, habijtkoord, evangelieboek, de arm en hand van Christus en de arm en hand van Franciscus. Daaronder de wapenspreuk van de zusters: "In blijde boetvaardigheid".

In kleuren aangebracht op een licht bolstaand paneel. Het wapen bestaat uit een schild met daarboven een kroon met vijf rozetvormen. Onder het schild de tekst in een wimpel: "Soli Deo gloria". Beschrijving van het wapen door dr. J. Nuchelmans, docent aan het St. Ursula lyceum te Roermond in een toespraak van 21 oktober 1949: 'Op deze rechterhelft [=links voor de kijker] dus ziet u op een blauwe ondergrond - blauw is de kleur van rechtvaardigheid, trouw en schoonheid - een rood, met gouden stralen omkranst ovaal, waarin zich de namen van Jesus en Maria bevinden met een kruis er boven en drie spijkers er onder. Deze figuren doen ons denken aan [...] de verlossing door Jesus' Lijden en Kruisdood, waarbij aan Maria de onschatbare taak is toebedeeld de Moeder van onze Verlosser te zijn. De drie Franse lelies in het donkerder schildhoofd vormen het symbool van de zuiverheid en zijn ook uit geschiedkundig oogpunt belangrijk, omdat zij in herinnering brengen, dat Koning Hendrik IV van Frankrijk [...] aan de Parijse Ursulinen toestond de lelies van het koninklijk wapen te voeren. Het zilveren linkergedeelte van het schild [...] wordt beheerst door een forse, groene laurierboom, geplant in de berg Gods, de H. Kerk. De laurier verzinnebeeldt de kracht en de onsterfelijkheid van de Orde, die [...] put uit de genademiddelen van de H. Kerk, overschaduwd door de machtige bijstand van de H. Geest, [...] een duif afgebeeld staat op het gouden schildhoofd [...]. Tussen de boom en het schildhoofd bevindt zich een groene dwarsbalk met de woorden "Ursula laurus" dit betekent "Ursula laurierboom". Ursula in de hemel verbonden met de laurierboom op aarde. Ursula en laurus zijn [...] een Anagram. Het devies of de wapenspreuk "Soli Deo Gloria" - "Aan God allen zij ere", is een samenvatting van het werk van de Heilige Angela en geeft tevens de geest en de achtergrond aan, waartegen de Orde der Ursulinen leeft en idealen nastreeft.'.