Zoeken in collecties

De intenties zijn genummerd van 1 t/m 25. Het lijstje hing in het prioraat te Venlo.

Latijnse tekst met vaststelling op welke momenten de zusters het het Allerheiligste, een geconsacreerde hostie, mochten tonen in hun kapel. Daar onder een opsomming van alle kerkelijke feestdagen dat dit werd toegestaan. Het papier is gesigneerd door bisschop Lemmens van Roermond op 11 juni 1952.

De leitjes deden in het klooster dienst als mededelingenbord. Ze werden op een duidelijk zichtbare plaats neergezet of gehangen, zodat alle zusters kennis konden nemen van de mededelingen. De mededelingen werden met een griffel of een krijtje op de lei geschreven, bijvoorbeeld om mee te delen welk nummer van een lied gezongen ging worden of dat de zusters het schone wasgoed konden ophalen in de strijkkamer. Oorspronkelijk werden de leitjes gebruikt in de scholen van de zusters. Een lei is voorzien van lijntjes.

De twee plankje met daarop het woord 'chorus' hingen in het bidkoor en gaven de koorzijde aan. De ene week rechts, de andere week links.

Het bord werd gebruikt in de kapel om aan te geven welke zusters het koor vormden. Men wisselde om de week. Afgebeeld staan het woord 'Chorus', een brandende olielamp en een hostie.

Het bord met het woord 'Chorus' hing in het koor van de zusters om de beurtzang te regelen.

Geschilderd bord met "Chorus" dat in het koor hing om aan te geven welke kant de beurt had voor de voorzang. Dit wisselde per week, het bord werd dus elke week aan een andere kant gehangen.

Gebruikt bij het koorgebed. Het koorgebed werd bij de Franciscanessen van St. Lucia, net zoals bij andere kloosterlingen, in twee groepen gebeden: eerste en tweede koor, respectievelijk links en rechts in de kapel gezeten. Welke groep het eerste of tweede koor was, wisselde per week. Het bordje hing aan de kant waar die week het eerste koor stond. Aan de voorzijde van het zwartomrande bord een afbeelding van een engelenhoofd met vleugels en daaronder het woord "CHORUS".

Met karmelwapen en tekst: "de nood der zielen spoort ons aan met dringend gebed tot God te gaan, aanbevolen intenties". De op een kaartje geschreven intentie werd achter de touwtjes op het bord gestoken. Deze tabel hing bij het koor en werd later vervangen door een prikbord.

Kaartjes die de cantrix tijdens de koorzang gebruikte om instructies te geven. Kaartjes zijn dubbelzijdig beschreven.

Handgeschreven teksten in handgemaakte lijstjes. De teksten zijn: 'Missiedag 8' (1) en ' ~ 3de zaterdag ~ bidt en offert voor de ~ religieuzen ~' (2). De lijstjes werden in de refter of voor de kapel opgehangen om de zusters aan speciale dagen te herinneren.

Overzicht van Bijbelteksten die bij lezing tijdens de maaltijden overgeslagen dienen te worden.

De generale absolutie, oftewel vergeving van zonden, kon op bepaalde dagen worden gegeven. Deze generale absolutie verleende een volle aflaat onder gewone voorwaarden, namelijk: biecht, communie en gebed tot intentie van Z.H. de Paus.

Agenda voor de plechtigheden: gezongen heilige missen en wierookplechtigheden.

Ingelijst affiche over hoe men zich kan laten inschrijven als lid, en welke de eeuwigdurende voordelen daarvan zijn. "Niet alleen levenden, maar ook overledenen kunnen als leden worden opgenomen".

Bord met bovenaan ruimte voor de bijbehorende afbeeldingen, een gat om het geheel op te kunnen hangen en ter afsluiting een kruis. De drie afbeeldingen zijn bedoeld om in het dienstenbord te schuiven. De onderwerpen van de afbeeldingen zijn: Kerstmis, het octaaf van Kerstmis en het feest van Driekoningen. Het bord hing vóór de kapel en gaf per week de taken voor de kapeldiensten aan.

Door het inschuiven van naamplaatjes kon worden aangegeven welke zuster welke diensten moest verzorgen. Aan de onderkant van het bord bevindt zich een open bak om de naamplaatjes in te bewaren. De lijst van het bord is bewerkt met christelijke motieven en siermotieven.

Op het bord werd aangegeven welke taken de zusters hadden en op welke tijden, bijvoorbeeld taken bij liturgievieringen of de altijddurende aanbidding. Bovenaan het bord de tekst "Pax laudetur Sanctissimum Sacramentum".

'Steekbord': geperforeerd bord met de in wit geschilderde koptekst 'QUIS STABIT IN LOCO SANCTO DOMINI: / INNOCENS MANIBUS ET MUNDO CORDÆ". Aan de linkerzijde bordjes met de namen van de altaren in de eigen kerk en met de namen van de parochies in de omgeving. Aan de bovenzijde de tijden vanaf 3.00 uur tot 10.00 uur, de meeste ingedeeld in kwartieren. Even boven het midden een strook waarop de tijden vanaf 5.30 uur tot 10,00 uur, eveneens in kwartieren ingedeeld. Op deze strook ook 'BIECHTHOREN', waaronder de tijden van 3 t/m 7 uur, voorts 'VANAVOND / AANWEZIG'. Aan de rechterzijde inschuifbare naambordjes op nummer. Aan de onderzijde genummerde, houten insteekknopjes

Aan beide zijden van het bord kunnen naambordjes worden ingeschoven: links van de 'studentes', de priesterstudenten; rechts van de 'fratres laici', de lekenbroeders. Met pinnetjes waarop tijdstip en plek staan aangeduid, kan worden aangegeven hoe laat en waar iemand 'dienst' moest doen, vermoedelijk betrof het de taak van misdienaar.

Op het bord werd, door middel van naambordjes die in het bord werden geschoven, aangegeven welke priesterstudenten en paters de eeuwigdurende aanbidding in de kapel van het grootseminarie van de congregatie te Valkenburg verzorgden. De tijden waren bekend, alleen de naamkaartjes hoefden erin geschoven te worden. Er werd dag én nacht gebeden voor het allerheiligste. De bovenzijde van het bord is versierd met drie christelijke symbolen: de zegende hand van God, een duif boven water en een mand met brood en vis. De zijkanten zijn versierd met twee wierookvaten waaruit de wierook ophoog cirkelt. Onderaan het bord de tekst "Dirigatur domine oratio mea sicut incensum in conspectu tuo" (Heer, laat mijn gebed als wierook naar u opstijgen).

Dit bord diende om overzicht te hebben welke pater aan welk altaar en op welk tijdstip de mis las. Het bord hing in het klooster van Waspik in het bijkoor, waar een ieder op weg naar het koorgebed doorheen moest lopen. Iedere dag, meestal na het avondeten, ‘stak’ de prior de missen. Dat was de term voor het bepalen van wie, waar en wanneer de volgende dag mis zou lezen. Het ‘steken’ gebeurde met klosjes, elk voorzien van een patersnaam of een functienaam zoals pater provinciaal of hospes (gast). Het zijn hergebruikte garenklosjes, uiting van armoede en tegelijk zeer praktisch, want doormidden gezaagd kon je er uitstekend mee ‘steken’. Op het bord met als titel "Ordo Missarum" staan de verschillende tijdstippen, van 6 tot 10 uur ’s ochtends en de mogelijkheid van een avondmis. In het klooster waren verschillende altaren aanwezig: het hoofdaltaar in de kerk, zij-altaren in het koor, altaren in het bijkoor en het Johannesaltaar. In de rechterkolom was er plaats om aan te geven wie op ‘assistentie’ moest gaan, dat wil zeggen: mis gaan lezen in een van de naburige parochies Raamsdonk of Hank.

Geschilderde prenten voor alle dagen van de week en voor andere gelegenheden, waarop staat vermeld ten dienste van wie er wordt geofferd (voor zondaren, heidenen, kloosterlingen, bisschoppen, bruiden, bloedverwanten, gemeente enz.) Er is een wissellijst waarin de prenten kunnen worden opgehangen. Ze hingen in de refter van het klooster.

Werd gebruikt voor plaatsen in het klooster waar alleen de zusters mochten komen.