Zoeken in collecties

De norbertinessen van het Veenklooster te Oudwouden hadden een uithof in Westerburen, een gehucht gelegen ten noorden van Westergeest, thans een dorp dat tot de tegenwoordige Friese gemeente Kollumerland en Nieuwkruisland behoort. Deze uithof werd Het Convent of ook wel Monckehuys genoemd

Het Wittevrouwenklooster, dat binnen de stadsmuren in de noordoosthoek van de stad Utrecht lag, behoorde aanvankelijk tot de orde van de Boetezusters van de Heilige Maria Magdalena. Deze orde, die speciaal voor tot inkeer gekomen publieke vrouwen bedoeld was, werd in 1227 opgericht. Het Wittevrouwenklooster moet na dit jaar gesticht zijn, maar vóór 1248 toen het een schenking ontving. In de 14e eeuw nam het convent de regel van de orde van Prémontré aan, echter zonder tot deze orde toe te treden. Steeds meer welgestelde, vooral vrijgezelle adellijke dames traden tot het klooster toe. De priorin liet zich in het laatste kwart van de zestiende eeuw bij tijd en wijle ook 'abdis' noemen. Na 1600 werd zij consequent als 'vrouwe' aangeduid. In 1581 kwam het klooster onder bestuur en beheer van de Ridderschap en Staten van Utrecht te vallen. Veel goederen werden toen verkocht. Geleidelijk aan ontvolkte het klooster en kwamen steeds meer kloosterlingen, onder toekenning van een toelage, de zogeheten Wittevrouwenprebende, buiten het kloosterterrein te wonen. Na brand van de kloostergebouwen in 1652 en in 1663 werd dwars over het kloosterterrein heen de Ridderschapstraat aangelegd. In 1678 volgde de afbraak van de kloostergebouwen die bij de branden gespaard waren gebleven en werden er aan voornoemde straat enkele huizen gebouwd en tuinen aangelegd. In 1679-1680 werd het overgebleven gedeelte van de Wittevrouwenkerk gerestaureerd om in 1709 alsnog gesloopt te worden

Het klooster Mariagenade of Gratia Sanctae Mariae te Schildwolde, dat in 1204 als norbertijner dubbelklooster gesticht werd, maar later een norbertinessenklooster werd, bezat in Ter Apel en uithof. In 1458 schonken zij deze uithof, die niet veel opleverde, in verwaarloosde staat aan een zekere Jacob Wiltingh, pastoor te Garrelsweer en vicaris van Loppersum, die het in 1464 op zijn beurt aan de Orde van het Heilig Kruis schonk onder voorwaarde dat op die plek een klooster zou verrijzen

Bij Stiens, thans een dorp dat onder de gemeente Leeuwarden valt, was een uithof gelegen, die Petterhuis heette. Oorspronkelijk was deze uithof in bezit van de norbertijnen van abdij Mariëngaard te Hallum. Uit het overzicht uit 1606/1607 van de door de Staten van Friesland geconfisqueerde kloostergoederen blijkt echter dat Petterhuis toen tot het bezit van de norbertinessen van het klooster Bethlehem bij Oudkerk behoorde. Dit klooster werd vanuit abdij Mariëngaarde gesticht in de jaren 1163 tot 1175, toen Frederik van Hallem er abt was. Voornoemde abdij was aanvankelijk een norbertijner dubbelklooster, waarvan later de nonnen naar voornoemd, toen nieuwe klooster Bethlehem overgeplaatst werden