Zoeken in collecties

De eerste opzet van de congregatie was godsdienstonderwijs en dagelijkse leiding van de Mariecongregatie. In mei 1840 meldde zich een interne leerling: het begin van het Internaat Saint Louis, dat nog bestaat

Sinds 1879 vormen de broeders een pauselijke congregatie. De broeders wijdden zich vooral aan het onderwijs aan wezen en doofstommen

De Congregatie van de Broeders van Liefde is gesticht door Petrus Jozef Triest, die in 1760 in Brussel geboren werd als zoon van een smid. Na zijn scholing bij de jezuïeten in Brussel volgde hij de Latijnse school in Geel. Daarna studeerde hij twee jaar wijsbegeerte aan de Leuvense universiteit. Vervolgens volgde hij de priesteropleiding aan het grootseminarie van Mechelen. In 1786 werd hij tot priester gewijd. Na in Asse, Mechelen, Ronse en Lovendegem werkzaam te zijn geweest, nam hij in 1807 de zorg op zich voor oudere mannen in de Bijloke in Gent, waarvoor hij enkele jonge mannen aanzocht. Dit nu vormde de directe aanleiding dat Triest in 1807 overging tot het oprichten van de Congregatie van de Broeders van Liefde, die toen nog de Congregatie van de Hospitaalbroeders van de Heilige Vincentius genoemd werd. In 1811 legden de eerste broeders hun geloften af. De congregatie, waarvan de Heilige Vincentius a Paulo de patroonheilige was, legde zich vanaf 1815 ook toe op de zorg van geesteszieken. Vanaf 1865 groeide de congregatie uit tot een internationale organisatie met vestigingen in 30 landen. Het eerste huis in Nederland werd in 1894 geopend en wel in Eindhoven op het landgoed De Heihoef, dat van de Franse Redemptoristen overgenomen was. In 1899 ontving de congregatie het decreet van Pauselijk Recht en kwam daarmee rechtstreeks onder de Heilige Stoel te vallen. In 1934 werden de in Nederland gelegen vestigingen van de congregatie verenigd in een zelfstandige Nederlandse provincie. Het stichtingsdoel van de Congregatie van de Broeders van Liefde, waarbij de Congregatie van de Broeders van Elshout zich in 1949 aansloot, was de verzorging van oudere mannen. Het omvatte echter ook ander liefdewerk ten aanzien van armen en hulpbehoevenden, zoals de verpleging van geesteszieken en het geven van volksonderwijs aan arme kinderen en kwam tot uiting in zorgverlening, onder meer in de geestelijke gezondheidszorg, onderwijs, gehandicaptenzorg en in de missie

De Congregatie van de Broeders van de H. Joseph, die ook wel bekend staat als de Congregatie van de Broeders van Heerlen, is gesticht door Mgr. Peter Joseph Savelberg, die in 1827 in Heerlen geboren werd als zoon van een herbergier. Na in Heerlen de lagere school bezocht te hebben, doorliep Savelberg in 1843-1844 de Handelsschool te Rolduc. Daarna vertrok hij naar zijn broer in Brussel, die daar directeur was van een glasfabriek. Hij kon echter niet aarden in het mondaine Brussel. In 1846 keerde hij terug naar Heerlen, waar hij zijn vader hielp in de herberg. Van 1846 tot 1849 bezocht hij wederom Rolduc. Hij begon in 1849 als seminarist te Roermond. In 1854 werd hij tot priester gewijd. Van 1853 tot 1856 was hij als docent verbonden aan het bisschoppelijk college van Roermond. Daarna was hij tot 1863 rector van de Franciscanessen van Heythuysen, die een meisjespensionaat leidden in een op het eiland Nonnenwerth in de Rijn nabij Bonn gelegen klooster. In 1863 werd hij tot kapelaan in Schaesberg benoemd waar hij, geconfronteerd met de grote armoede onder de plattelandsbevolking, een Sint Vincentiusvereniging oprichtte. Van 1865 tot 1879 was hij kapelaan van de Pancratiusparochie te Heerlen. Daar stichtte hij in 1867 een gasthuis voor onbemiddelde wezen en bejaarden, voor de verzorging waarvan hij bijgestaan werd door vrouwelijke volgelingen. Uiteindelijk richtte hij in 1872 de congregatie van de Kleine Zusters van de H. Joseph op. Twee jaar later, in 1874, stichtte hij ook de congregatie van de Broeders van de H. Joseph. Beide congregaties volgden de Regel van de Derde Orde van de H. Franciscus. Savelberg, die in 1904 benoemd tot pauselijk geheim kamerheer de titel monseigneur voerde, overleed in 1907. De In 1936 in gang gezette proces tot zaligverklaring verleende hem in 1988 de titel eerbiedwaardig. Het stichtingsdoel van beide voornoemde congregaties was de verzorging van bejaarden en bepaalde groepen hulpbehoevenden zoals wezen, zwakbegaafde kinderen en epileptici