Zoeken in collecties

Om voor de Duitsers als kazerne dienst te gaan doen, moest in maart 1942 het “Missiehuis St. Theresia” in Boxtel ontruimd worden. De hier gehuisveste assumptionisten weken toen uit naar kasteel Stapelen. Het daar sinds 1940 gevestigde noviciaat van de assumptionisten werd toen naar Moergestel overgebracht, waar het in de aan de Oirschotseweg gelegen villa Hoogen Huizen onderdak vond. In 1944 werd deze villa op zijn beurt door de Duitsers gevorderd. De novicen werden toen ondergebracht in een oud-trappistinnenklooster, thans "De Rendierhoeve” genaamd, dat in Berkel-Enschot aan de Eindhovenseweg lag. In 1945 keerden zij naar Moergestel terug. Een jaar later werd het noviciaat naar Halsteren overgebracht

Broeders van de Congregatie van de Broeders van O.L. Vrouw van Lourdes, ook wel de Broeders van Dongen genoemd, vestigden zich in 1929 in Moergestel, waar ze korte tijd in een pand aan de Raadhuisstraat gehuisvest waren. In 1930 betrokken ze het aan de Bosstraat nieuw opgetrokken broederhuis, dat Sint Vincentiushuis als naam kreeg. Naast dit huis stond de Sint Jozefschool, een katholieke lagere school voor jongens, waarvan voormelde broeders het onderwijs op zich genomen hadden. In de Tweede Wereldoorlog werd het broederhuis en school door de Duitse bezetter gevorderd, totdat in 1944 Engelse en Poolse officieren er ondergebracht werden. In 1959 verlieten de broeders Moergestel. Het broederhuis werd in 1968 verkocht aan de Stichting Godshuizen in ’s-Hertogenbosch als verpleeghuis, dat Achterbosch ging heten. In 1992 ging Achterbosch als dependance van het Psychiatrisch ziekenhuis Voorburg over naar de Regionale Instelling Beschermende Woonvormen, die in 1995 een nieuw pand betrok. Al in 1992 was onderhavig huis aan de Bosstraat verkocht aan een particulier, die het opknapte en de bijbehorende garage tot kantoorruimte ombouwde

Reeds voor de oorlog zochten de zusters uitbreiding van hun werkterrein voor zusters die om een of andere reden niet naar de missie konden gaan. Moergestel was een dorp met opkomende schoenindustrie, armoede en werkloosheid. Kerk- en gemeentebestuur probeerden de mensen op een hoger plan te brengen. Ze waren blij met het aanbod van de zusters om hierbij te helpen. In 1936 werd het Sint Antoniusgasthuis in gebruik genomen. De wijkverpleging en de moeder- en kindzorg die de zusters boden werd tot 1965 in samenwerking met het Wit-Gele Kruis uitgevoerd. In de Tweede Wereldoorlog werden in het huis een veertigtal kinderen opgevangen uit NSB-gezinnen. Tot op hoge leeftijd hebben de zusters bejaarden verzorgd. In 1975 werd een nieuw bejaardenhuis in Moergestel gebouwd. De gasten die er nog waren vertrokken naar dit nieuwe gebouw of naar elders en het Antoniusgasthuis werd 'Antoniushuis', rustoord voor de zusters. De verzorging werd ter hand genomen door de KVH van de Missiezusters (anno 2008 KVH Amaliazorg). In 2004 werd het huis verkocht en kwamen de laatste twaalf zusters naar Asten