Zoeken in collecties

De stoffen ceintuurs werden door broeders gedragen om hun toog

De fez, of chéchia, was in het Ottomaanse Rijk een verplicht hoofddeksel voor de mannen. De fez werd ook chechia genoemd. De Witte Paters wilden in hun kleding overeenkomst vertonen met de locale bevolking en droegen daarom dit hoofddeksel als deel van hun habijt.

De eerste pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen van de oprichting van de congregatie in 1807 tot 1960. De kleding leek in oorsprong op de zwart wollen kleding van de arme vissersvrouwen in Normandië, de regio waar de stichteres, Marie Madeleine Postel, vandaan kwam. Later is de kleding in Nederland verfijnd. De kleding bestond uit een rok met veertien plooien, corsage (strak lijfje), pelerine, ondermouwtjes en wijde mouwen. De sluitingen bestonden uit veiligheidsspelden. De kap was van gesteven linnen. Het rauwe stijfsel moest in de stof gewreven worden, daarna werd de kap 'gesteld', in vorm gestreken. Buiten het klooster werd een wijde lange omslagdoek als mantel gebruikt. De tweede pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen in de periode 1960-1966. De kap met vleugels is vervangen door een gebogen strook plastic. De rechthoekige linnen guimpe (of collaar) werd vervangen door een smallere plastic kraag. De derde pop draagt kleding zoals door de zusters gedragen van 1966 tot 1970. De kleding is van terlenka en de kap is vereenvoudigd tot een smalle witte band met een sluier.