Zoeken in collecties

De geprofesten zusters hadden na 1960 een scapulier dat aan voor- en achterzijde tot aan de enkels reikte.

Het huis was een bejaardenhuis van de congregatie in Gilze.

Gordel voor om het habijt. De knopen staan voor de drie geloften (armoede, gehoorzaamheid, zuiverheid).

Met dit instrument werden aderen afgeklemd tijdens de operatie. Door de zusters ook gebruikt om catheters dicht te klemmen.

De zwarte sluier valt bij de oude kleding middenachter in een plooi (met drukknopje). Het kapje met witte boord en de sluier met witte boord hoort bij nieuwe kleding van ná 1960.

De glazen kolven, spuiten, bloedafnamebuisjes, oogkommetje en medicijnbakje werden door de Franciscanessen van de H. Elisabeth in het laboratorium van het ziekenhuis te Leiden gebruikt.

Het insigne voor de bejaardenzorg behoorde toe aan zuster Cassiana van der Kwartel (1909-1999), achterop staat "V47". Het E.H.B.O.-speldje behoorde toe aan zuster Sepiëntia. Alle drie de insignes kunnen met een speld op de achterzijde op kleding worden aangebracht.

De ulos is een belangrijk element in de Batak cultuur; men geeft een ulos b.v. bij geboorte, huwelijk en overlijden. Tijdens de huwelijksceremonie wordt de ulos over de schouders van het bruidspaar gelegd. Bij overlijden wordt het lichaam bedekt met een ulos of het is een teken dat er een karbouw geslacht zal worden. Wanneer een nieuw huis betrokken wordt krijgen de bewoners een ulos. Een ulos kan tevens gegeven worden om iemand eer te bewijzen. Tijdens het dansen (tortor) dragen de Bataks altijd een ulos. In de ulos is een tekst geweven die aangeeft bij welke gelegenheid deze gegeven wordt. Op deze kleden staat: "Terimakasihatas pengabdianmu di Indonesia" en dan de naam van de zuster: zr. Christofora [1], zr. Laura [2] en zr. Raynildis [3].

De driehoekige halsdoek werd onder het habijt gedragen. De witte was voor de zondag, de gekleurde voor doordeweeks.

Vier zwarte habijten: postulantenjurk (1); habijt van vóór 1960 (2); habijt van ná 1960 (3); en een habijt (4) naar vrij model van ca. 1970. De postulantenjurk heeft een brede puntkraag, drie sierknopen tussen hals en borst (met daar onder twee drukknoopjes), plooien van boven de borst tot de onderzijde van de jurk en lange mouwen met een boord met drukknopen op het einde. Bij het oudste habijt is het lijfje apart op de rok genaaid. Het lijfje heeft een V-hals, een borstzakje op de rechterborst, drukknopen aan de voorzijde en lange aangezette mouwen. Het is van binnen gevoerd met een bruin/grijskleurige stof en voorzien van een getal in kruissteek (369, het identificatienummer van degene die de jurk droeg) en een etiketje met de naam "Zr. Lioba". De rok is aan de voorzijde voorzien van een 'steekzak', weggewerkt achter een plooi, en gedeeltelijk met drukknoopjes aan het lijfje bevestigd. Het habijt van ná 1960 is licht getailleerd met uitlopende rok, lange mouwen en een gevoerd lijfje. Ter hoogte van het middel zijn twee stroken stof bevestigd die achter op de rug vastgezet kunnen worden ter taillering. Op de rug zit een ritssluiting en aan de binnenzijde van de kraag is een etiketje bevestigd met daarop het getal 247. Het vrije model van ca. 1970 is bijna identiek aan het habijt van na 1960: de mouwen zijn voorzien van twee korte ritssluitingen, de rok is minder wijd en de stof is dunner.

De kruk is aan een zuster geschonken die haar gouden jubileum vierde.

De werkkleding voor in de tuin was donkerblauw, voor huishoudelijk werk lichtblauw en voor de verpleging wit.

Dit gehoorapparaat bestaat uit drie delen die inschuifbaar zijn en werd gebruikt door de oudere zusters.

Op het bord staat Santa Elisabeth te Medan afgebeeld met de tekst "Dirgahayu - Setengah Abad 1930-1980".

Het lied van de lofprijzing van God om de schepping werd door Franciscus geschreven toen hij door lijden en contact met God gezuiverd, zich helemaal op Gods wereld (de schepping) richtte. Het is in vele talen vertaald en op veel soorten muziek gezet.

Moeder Assisie was de 3e algemeen overste.

Wanneer een zuster geprofest werd stuurde ze kaartjes naar familie en bekenden. Dit embleem van Jezus die een leproos geneest, werd op het kaartje gedrukt. Het embleem werd ook gebruikt op boekjes van de congregatie.

Op het embleem staat een zuster die een zieke verzorgt. Een voorstelling die aansluit bij het devies van de congregatie: "ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36) .

Op de tegel staat het devies van de congregatie en een afbeelding van dit devies: "ik was ziek en gij hebt mij bezocht” (Mt. 25,36). Tevens is de naam van de zuster aan wie het geschonken is vermeld, met datum van schenking. De tegel is uitgegeven door R.S.E (Rumah Sakit Santa Elisabet) Medan. De ene tegel is voor zuster Laura Oosterveer, de andere tegel is voor zuster Rainildis Kortekaas.

Het kommetje zonder oor werd met twee handen vastgehouden en in de refter gebruikt om koffie of thee te drinken.

Op het middenpaneel zijn 2 engelen, de tekst "surget in gloria" en een ossenjuk met lelies en doornen geschilderd. Op het rechterpaneel is de H. Franciscus met stigmata afgebeeld. Het linkerpaneel laat Franciscus zien die een leproos ondersteunt. De bloemvormige reliekhouder kan uit de drieluik genomen worden .

De zusters gebruikte dit doosje bij hun werkzaamheden in de wijk.