Zoeken in collecties

Vervaardigd door frater Angelico (P.M.) Fennis (1927-2014). Hij was
tekenleraar op de, aan de Leostichting verbonden, LTS in Borculo en was ook als restaurator actief. Onder het paard dat centraal staat op de afbeelding de tekst "Wieske, aug. '54". Vermoedelijk is het huis dat op de achtergrond te zien is het jachthuis van de Leostichting te Borculo.

Liturgische kleding en liturgische voorwerpen om 'misje' te spelen. Set liturgische voorwerpen bestaande uit: ciborie, kelk, monstrans, kruisbeeld, wierookscheepje met lepel, wierookvat, ampullenset, drie canonbordjes, missaallezenaar en missaaltje met de titel "Misgebeden naar het Missale Romanum [...]" (omslagtitel: "Officium missae ad usum puerorum") gedrukt bij Linssen & Derkx te Venlo. Daarnaast liturgisch textiel: kazuifel, stola, manipel, koord, kelkvelum en palla.

Zwarte toog (1) die aan de voorzijde geheel opengemaakt kan worden middels knopen. Voorzien van twee steekzakken op heuphoogte, een opstaand kraagje aan de hals en grote omslagen aan de mouwen. De binnenzijde is tot de middel gevoerd en voorzien van een binnenzakje op de linkerborst. Over de kraag droegen de fraters een witte boord (2). Als schoeisel droegen de fraters in de beginjaren van de congregatie pantoffels met een leren riempje. Rond 1894 kwam de lage schoen in gebruik, deze moest zo eenvoudig mogelijk zijn en mocht vooral geen 'neus' hebben. Als hoofdbedekking gebruikten de fraters een halfhoge 'kachelpijp'. Rond 1930 kwam de slappe zwarte gleufhoed in gebruik. Vanaf oktober 1954 voldeed ook een zwarte baret, die gemakkelijker in de zak gestoken kon worden. Tot ca. 1950 droegen de fraters onder de toog een pofbroek en een onderhemd van baai. Ook droegen ze een zakhorloge. Begin 1954 werden deze dingen vervangen door een polshorloge, overhemd en lange broek. De cingel moest van dezelfde stof zijn als de toog. De rozenkrans werd in de zak bewaard en niet, zoals bij veel kloostergemeenschappen gewoon was, aan de cingel gedragen. Het kruis dat de fraters aan een zwart koordje om de nek droegen werd óf onder de singel gestoken óf in de binnenzak, in het zogenoemde 'H. Hartkappelletje'. Het kruis van fraters in Nederland was koperkleurig (3), het kruis voor de fraters in de missie zilverkleurig (4). Vanaf ca. 1958 mochten de fraters een zwart pak met wit boordje en een zwart overhemd dragen als ze dat wensten. Aan de vooravond van het vertrek naar de eerste missie van de Fraters te Malang (Indonesië) op 6 februari 1928 gaf aartsbisschop Henricus van de Wetering tijdens zijn bezoek aan dat witte kleding in de missie beter zou zijn. In de missie droegen de Fraters van Utrecht een witte toog (5) en witte cingel.

Een schilderij van frater Victor voor zijn kippenhok (1), linksonder gesigneerd en gedateerd. En een portret van een man (2), mogelijk frater Victor. Rechtsonder gesigneerd en gedateerd.