Zoeken in collecties

In 1420 werd Gese Tytes van het Meester Geertshuis te Deventer uitgezonden om een gemeenschap van vrouwen in Arnhem, die al enige tijd samenwoonden in het huis van de priester Otte Willemsz., dat Ottenhuis werd genoemd, om te vormen tot een gemeenschap van Zusters des Gemenen Levens. Niet lang na 1427 betrok deze gemeenschap het door de zusters van Bethanië verlaten huis aan de Beek in de Nieuwstad te Arnhem. In 1452 verkreeg de dan uit het parochiale verband losgemaakte gemeenschap het recht om over een eigen kapel, een eigen klokkentoren en een eigen begraafplaats te beschikken. Uit een pauselijke bul uit 1459 blijkt, dat de gemeenschap overgegaan was tot de derde regel van Sint Franciscus en zich onder het Kapittel van Utrecht geschaard had. Wanneer dit precies plaatsgevonden heeft, is niet bekend. In voornoemde bul gaf de paus de bisschop van Utrecht machtiging de gemeenschap de regel van Sint-Augustinus te laten aannemen en vervolgens van het Kapittel van Windesheim deel te laten uitmaken. Om onbekende redenen is dit laatste echter niet doorgegaan. Wel kwam de gemeenschap onder sterke invloed van dit kapittel te staan. De gemeenschap werd een centrum van intens beleefde mystiek en spiritualiteit, waarvan het geestelijk leven zich op een zo'n hoog peil bewoog, dat het een inspiratie vormde voor groepen van bevlogen religieuzen elders in de Zuidoostelijke Nederlanden en het aangrenzende Rijnland. Na 1560 ging het bergafwaarts, vermoedelijk mede onder invloed van de Reformatie. Ook interne strubbelingen schijnen een rol te hebben gespeeld. In 1634 besloot het stadsbestuur het Sint-Catharinagasthuis in de kloostergebouwen te vestigen. De resterende zusters werden toen ondergebracht in een afdeling van dit gasthuis. De kapel werd vanaf 1751 in gebruik genomen door de Waals-Hervormde Gemeente, die in 1860 het eigendom daarvan wist te verwerven. Na in de Tweede Oorlog door bombardementen zwaar beschadigd te zijn, werd deze kapel in 1950-1952 gerestaureerd

In 1404/1405 stichtte een zekere Hendrik van Gouda aan de Beek in de Nieuwstad te Arnhem een huis van Zusters des Gemenen Levens. Dit huis maakte deel uit van het complex “Sente Clarenbongart”, dat eigendom was van het Sint Catharinagasthuis en dat met vierentwintig hofsteden midden in de stad gelegen was, tussen de Jansbeek en de stadsmuur. In 1419 namen de zusters de regel van Sint Augustinus aan en werd het convent door Frederik van Blankenheim, bisschop van Utrecht, onder toezicht geplaatst van de prior van de regulieren van Windesheim of van een andere prior van een tot het Kapittel van Windesheim behorend convent. In 1425 kocht Gijsbert van Vlyemen een stuk grond op de Plattenburg, een buurt in Arnhem-Noord dat gelegen is tussen station Presikhaaf en de Velperweg. Hier verrees een nieuw klooster, dat Bethanië genoemd werd. Tussen 1425 en 1429 werd dit in 1426 ingewijd klooster betrokken door de hierboven bedoelde zusters. Het klooster beschikte voor het door de zusters overschrijven van gebedenboeken over een speciaal daartoe bestemde schrijfkamer. Toen rond 1580 de Reformatie ook in Arnhem voet aan de grond kreeg, werden van Bethanië, evenals van de andere conventen in Arnhem de kloostergebouwen gesloopt. De zusters betrokken toen een gebouw aan de Weverstraat in Arnhem. Toen dit gebouw in 1591 echter verwoest werd, weken ze uit naar de Oeverstraat, de tegenwoordige Oude Oeverstraat. In de 17e eeuw werd het convent tenslotte opgeheven

De karmel van Arnhem werd gesticht vanuit de karmel te Roermond. Alvorens het klooster aan de Bakenbergseweg te betrekken, hadden de zusters een landhuis aan de Stroolaan in Schaarsbergen (Noord van Arnhem) tot onderkomen. De vestiging viel onder de jurisdictie van de aartsbisschop van Utrecht