Zoeken in collecties

Op 24 februari 1837 werd deze vestiging gesticht aan de Oude Langendijk 28. Na die tijd zijn de zusters nog verhuisd naar de Aart van Leeuwenlaan 1096 om vervolgens begin 1973 te worden opgeheven

Pastoor Van Kessel wilde graag rooms onderwijs voor de meisjes van zijn parochie. Daarom vroeg hij de zusters van Schijndel, waar twee nichtjes van hem ingetreden waren, om zusters. Het was de eerste stichting van de congregatie in het bisdom Haarlem. De pastoor kocht het huis van professor Molengraaf voor de zusters. 30 augustus 1928 werden de eerste vier zusters door het kerkbestuur op het station in Delft afgehaald. Eerst werden ze in het St. Annagesticht ontvangen door de zusters van Tilburg. Na het diner ging de pastoor met de zusters naar de St. Jozefkerk, waar ze hun eigen plaatsen mochten uitzoeken. Op 2 september kwamen er nog vier zusters bij en was het convent compleet. 10 september werden de schoollokalen ingezegend. 29 februari 1929 begon de naaischool en in oktober 1930 werd de industrieschool geopend met lingerie-costumière- en coupeuselessen. In de avonduren werden deze lessen druk bezocht. De opvolger van pastoor Van Kessel, pastoor Hase, liet in 1930 lokalen bijbouwen, ook een filmcabine, omdat hij wilde dat de Rosaschool (H. Rosa van Viterbo) een modelschool zou worden voor de stad. Bij een tentoonstelling van de school brachten de missiebusjes zoveel op, dat een Chinees meisje kon worden 'gekocht', dat bij de Schijndelse zusters in Bagan si Api Api opgenomen en Rosa van Delft gedoopt werd. In 1931 werden twee zusters van de Rosaschool, zuster Clementine Coret en zuster Margaretha Schellens, opgeroepen voor de missie in Curaçao. Twee jaar later vertrok zuster Wilmino van Roosmalen naar de missie in Indonesië. Van 1973 tot 1978 ving men studenten op. De zorg om moeders met kinderen die op straat kwamen te staan was zo groot dat Huize St. Vincentius in 1978 een 'Blijf-van-mijn-lijf-huis' werd. In de tien jaar dat de zusters dit werk deden zijn er 488 moeders opgevangen. Het werk werd te zwaar en in 1988 werd het huis verkocht aan de familie Van Dijk. Vijf zusters verhuisden naar Leidseweg 191 te Voorschoten. De laatste zuster vertrok daar in 1997

De vroegste vermelding van het Sint Ursulaconvent, te Delft dateert uit 1450. Het terrein, waarop dit klooster stond, werd begrensd door de toenmalige Achtersack (ongeveer het huidige noordelijke deel van de Kruisstraat – Yperstraat) in het noorden, het Oosteinde in het oosten, de Gasthuislaan in het zuiden en de toenmalige Kruisstraat (ongeveerde huidige Pynepoort) in het westen. Pas in 1555 ging het convent over tot de derde orde van Sint Franciscus en was lid van het Kapittel van Utrecht. De bij het convent behorende kapel werd in 1454 ingewijd door Judocus Borre, wijbisschop van Utrecht. In 1572 werd het convent opgeheven. De zusters, die alimentatie ontvingen, mochten in het klooster blijven wonen tot 1596, toen de gebouwen gesloopt werden

Na onenigheid verlieten een aantal zusters omstreeks 1400 het Sint Agathaconvent in Delft. Na een aantal omzwervingen vestigden zij zich in 1405 in een pand aan de Oude Delft, tegenover de Breestraat. Deze gemeenschap, die vernoemd werd naar Sint Barbara, trad in 1409 toe tot de derde orde van Sint Franciscus. De stadsbrand in 1536, die vermoedelijk ontstond door blikseminslag in de Nieuwe Kerk, legde een groot deel van Delft in as, waaronder de gebouwen van voornoemde gemeenschap, die echter op dezelfde plaats weer herbouwd werden. Toen Delft In 1572 de zijde van de prins van Oranje koos, betekende dit het einde van de gemeenschap. In het gebouwencomplex werd vanaf 1579 het Weeshuis gevestigd, dat in 1910 verhuisde naar de nieuwbouw aan het Koningsplein. In 1940 werd de bouwvallige westvleugel afgebroken, terwijl sinds 1949 in de vleugel aan de Oude Delft de sociëteit van studentenvereniging Sanctus Virgilius gehuisvest is