Zoeken in collecties

Het minderbroederklooster in Dordrecht, waarvan de precieze stichtingsdatum niet bekend is, werd voor het eerst vermeld in 1246. Het klooster lag toen nog aan de rand van de stad op de hoek van de Voorstraat en de Visstraat. De broeders stonden in de gunst van zowel de graven van Holland als de stedelijke regering, waarmee zij een nauwe relatie onderhielden. Zo maakte het stadsbestuur gebruik van het minderbroederklooster voor zijn vergaderingen en liet door de broeders vidimussen van oorkonden opmaken. In 1502 namen de broeders de coletaanse hervorming aan, waardoor zij onder het gezag van de conventuelen bleven vallen. Kort voor 1517 werd evenwel de strenge observantie doorgevoerd, die in tegenstelling tot de conventuelen volledige bezitloosheid als een absolute vereiste stelde. Bij de inname van Dordrecht in 1572 door de watergeuzen werden kerk en klooster geplunderd. De gardiaan werd gevangen genomen en toen hij vrijgelaten werd met zijn medebroeders uit de stad verdreven. In hetzelfde jaar werd het convent opgeheven. Delen van het kloostercomplex werden in gebruik genomen als onderkomen voor het Gasthuis, dat dienst deed als ziekenhuis

Karmelieten, die in Dordrecht aan de Amstelwijckweg reeds een klooster hadden, namen in 1957 op zich om in deze plaats in de wijk Crabbehof een nieuwe parochie op te richten. Ten behoeve van deze parochie, die de naam De Verrezen Christus kreeg, werd in 1959 aan de Zuidendijk in Dordrecht een noodkerk in gebruik genomen. In 1963 werd voor onderhavige parochie begonnen met de bouw van de aan de Nolensweg geplande nieuwe kerk. Met toestemming van het bisdom verrees er voor de karmelieten naast deze kerk een klooster. In 1964 werd de kerk geconsacreerd. Toen werd ook het nieuwe klooster betrokken door de karmelieten, die veelal in de parochie dan wel als docent aan het Dordtse Titus Brandsma College werkzaam waren. In 2012 gaven de karmelieten de parochie terug aan het bisdom. Het klooster, dat in eigendom verworven werd door ook het bisdom, werd toen door zusters van Maria Stella Matutina betrokken

In 1957 kochten de Karmelieten in Dordrecht de villa Amstelwijck. Het bisdom stemden ermee in dat de karmelieten deze villa als klooster in gebruik namen. Voorwaarde was dan wel dat zij er geen seminarie zouden oprichtten, zich met de stichting van een parochie zouden belasten, een RK HBS zouden oprichten en het bedrijfsapostolaat in Dordrecht op zich zouden nemen. De sinds 1953 tijdelijk in Boxmeer gevestigde filosofieopleiding werd toen naar Dordrecht overgebracht. Om de studenten te kunnen huisvesten werd de toen verbouwde villa Amstelwijck, die toen het filosoficum Carmel Amstelwijck ging heten, met een drie etages tellende moderne vleugel uitgebreid. Ten behoeve van de door de karmelieten in Dordrecht aangenomen, aan de Verrezen Christus toegewijde parochie werd in 1959 een noodkerk in gebruik genomen. De canonieke oprichting van deze parochie volgde een jaar later. De door de karmelieten in Dordrecht opgerichte RK HBS, die de naam Titus Brandsma College kreeg, ging in 1957 van start. De in de eerste jaren op de zolder van de Machinistenschool aan het Kromhout gevestigde school nam in 1965 zijn intrek in de door de openbare HBS verlaten school aan het Oranjepark in Dordrecht, die in de jaren 1965-1966 werd verbouwd en van een nieuwe gymnastiekzaal werd voorzien. In 1983 verhuisde het Titus Brandsma College, die met de Dordtse RK Sint Michael Mulo fuseerde, naar het nieuwe schoolcomplex aan de Kapteynweg in de wijk Sterrenburg 1 in Dordrecht. Voor wat betreft het bedrijfsapostolaat in Dordrecht, dat in de “Stichting Bedrijfsapostolaat Carmel Amstelwijk” ondergebracht werd, waren de karmelieten behalve in het grootwinkelbedrijf ook in de scheepsbouw en de zware industrie actief. In het kader van de reorganisatie van de seminarieopleidingen in Nederland werd filosoficum Carmel Amstelwijck in 1967 opgeheven. Het gebouwencomplex werd toen verkocht aan de Kleine Zusters van de H. Joseph, die het bestemden voor de zorg van bejaarde congregatieleden.

De karmelieten van Schoonhoven hadden in Dordrecht een in de veertiende eeuw gesticht termijnhuis, dat achter het Sint-Jacobsgasthuis stond. Na de Reformatie werd het een burgerhuis. De uit de verkoop verkregen inkomsten werden bestemd voor een weeshuis