Zoeken in collecties

In 1891 betrokken augustijnen het klooster Mariënhage in Eindhoven. In 1898 kwam de aan het Heilige Hart van Jezus toegewijde kerk van dit klooster gereed. In de vrijkomende, tot dan toe in gebruik zijnde noodkerk, werd gymnasium Augustinianum gevestigd. Dit gymnasium werd door augustijnen opgericht vooral op verzoek van de Eindhovense burgerij. Hieraan is het waarschijnlijk toe te schrijven dat het gymnasium niet de functie van kleinseminarie voor de augustijnen ging vervullen. Vanaf het begin bestond het lerarencorps voor 70% uit niet-augustijnen. De leerlingen waren aanvankelijk jongens uit veelal de betere milieus, die uit geheel Nederland afkomstig waren. Aanvankelijk gingen de leerlingen bij particulieren in de stad in de kost. Later werd een woonhuis aan de Willemstraat als internaat ingericht. In 1906 werd dit internaat echter opgeheven en werden de leerlingen weer in kosthuizen ondergebracht. In 1912 werd begonnen met de bouw van een nieuw internaat aan de Kanaalstraat, die in 1913 in gebruik genomen werd. Daar verrezen in de periode 1913-1924 ook de schoolgebouwen van het gymnasium, dat in 1917 van staatswege erkend werd. De nieuwbouw van de recreatiezaal kwam in 1925 gereed. De verdieping daarvan werd als studentenkapel ingericht. Vanaf 1928 vormden de augustijnen, die werkzaam waren aan het gymnasium en tot die tijd in klooster Mariënhage woonden, een eigen convent dat de naam Onze Lieve Vrouw van Troost kreeg. In 1959 werd het gymnasium gehuisvest in een nieuw gebouwencomplex aan de Geldropseweg. Het convent Onze Lieve Vrouw van Troost verhuisde toen naar de Van Wassenhovestraat. In 1966 werden ook meisjes tot het gymnasium toegelaten. Het internaat sloot in 1968 zijn deuren. In 1976 droegen de augustijnen het bestuur van het gymnasium over aan de Stichting voor Katholiek Onderwijs Augustinianum. Met de opheffing van hun convent aan de Van Wassenhovestraat in 1979 kwam er aan de betrokkenheid van de augustijnen bij het gymnasium Augustinianum een eind

In 1890 wisten de augustijnen in Eindhoven het op de hoek Tramstraat en de Kanaalstraat gelegen klooster Mariënhage te verwerven. Tot 1638 werd dit klooster bewoond door reguliere kanunniken, die leefde volgens de regel van Sint Augustinus. Daarna heeft het klooster voor verschillende wereldlijke functies dienst gedaan. In dit, in 1891 door de augustijnen betrokken klooster, waarvan toen nog maar één vleugel overeind stond, werd het noviciaat van de augustijnen gevestigd, dat evenwel in 1903 naar het klooster van de augustijnen in Witmarsum verplaatst werd. Ook de filosofieopleiding voor augustijnse priesterstudenten vond vele jaren onderdak in klooster Mariënhage. In 1898 kwam de aan het Heilige Hart van Jezus toegewijde kerk gereed. Hoewel deze kerk, die in de plaats kwam van de tot dan toe in gebruik zijnde noodkerk, primair ten dienste stond van de kloostergemeenschap, mochten ook gelovigen er de vieringen bijwonen. In voornoemde, toen vrijkomende noodkerk werd het gymnasium Augustinianum gevestigd, dat in 1917 van staatswege erkend werd. Aan het gymnasium was van 1899 tot 1968, met een onderbreking van zeven jaar, een internaat verbonden. In 1954 werd in het klooster de Wetenschappelijke Bibliotheek Eindhoven geopend, die in 1989 overging naar het Augustijns Instituut en vervolgens, toen dit instituut in 2017 naar Utrecht verhuisde bij Tilburg University ondergebracht werd. Het in 1989 opgerichte Augustijns Instituut, dat toen in de gebouwen van het klooster gevestigd werd, heeft als doelstelling bekendheid te geven aan de werken en spiritualiteit van St. Augustinus, hetgeen primair met het vertalen in het Nederlands van zijn werken geconcretiseerd wordt. De augustijnen, die tot 2017 in het toen verkochte klooster Mariëhage woonden, werden gehuisvest in verschillende appartementen in de woontoren aan het Gagelboschplein in Eindhoven. Ook bevinden zich hier hun gemeenschappelijke ruimtes en is tevens het provincialaat van de Nederlandse augustijnen er gevestigd

In 1490 was in Eindhoven sprake van een begijnhof, dat gelegen was nabij de Sint-Catharinakerk, waar later een daar gelegen straat Begijnenhof als naam kreeg. Dit begijnhof, waar in 1526 vier door zeven begijnen bewoonde huizen stonden, was in 1567 verlaten. Wellicht was het toen vernield. In 1570 werd door de toenmalige bisschop van ’s-Hertogenbosch, Laurentius Metsius een poging ondernomen een nieuw begijnhof op te richten. Hiervoor was door een zekere Johannes Gyskens een huis met bijbehorende hof geschonken