Zoeken in collecties

In Hoorn aan de Korte Achterstraat stond het Mariaconvent. Het werd in 1408 gesticht door priester Frederik Matthijsz., die toen in het Fraterhuis in Hoorn woonde. Van 1408 tot 1413 was het waarschijnlijk een huis van zusters des gemenen levens. In laatstgenoemd jaar ging deze gemeenschap over naar de derde orde van Sint Franciscus en sloot zich daarna aan bij het Kapittel van Utrecht. In 1430 verleende de pastoor van de parochie de zusters verschillende vrijheden, waaronder het zelf kiezen van een biechtvader en het diensten laten doen in een eigen kapel. De bij het convent behorende kapel werd in 1435 geconsacreerd door Martinus van Magione, vicaris-generaal van de bisschop van Utrecht. In 1506 werd deze kapel vervangen door een nieuwe, in steen opgetrokken kapel. In 1572, toen de stad de zijde van Willem van Oranje koos, werd het Mariaconvent opgeheven. In de kloostercomplex werd het Burgerweeshuis gevestigd. Dit bleef het tot 1958. Na een periode dat het voor ouden van dagen gebruikt werd, is het in 1985 voor bewoning door jongeren geschikt gemaakt. De kloosterkapel deed dienst als arsenaal van 1574 tot 1795 en als Rooms-katholieke kerk van 1826 tot 1877. Na herbouw wegens een brand in 1880 werd het gebouw tot 1968 als Gereformeerde Kerk in gebruik genomen. Thans doet het dienst als kleinschalig theater, inclusief café, en als expositieruimte

Het Sint Gertrudisconvent in Hoorn, dat volgens de kronieken in 1404 werd gesticht, stond aan de Wisselstraat in de Gouw, het gebied rondom de huidige straat Gouw. Het convent, dat ook wel Sint Geerten- of Geertruiklooster werd genoemd, nam de derde regel van Sint Franciscus aan. Voor het eerst werd dit in 1409 vermeld. Andries van Schoorl, proost van West-Friesland verleende in datzelfde jaar de kerkelijke vrijheid aan personen en goederen van onderhavige gemeenschap, die toen door hem tot conventuaal huis werd verheven. Tevens maakte het convent deel uit van het Kapittel van Utrecht, zo blijkt uit een akte van eveneens 1409. De zusters hadden een grote tuin en een eigen kerkhof. Door handvaardigheid en textielbewerking voorzagen ze in hun levensonderhoud. Uit het kohier van de tiende penning van 1561 valt op te maken dat het convent zeven huizen in Hoorn bezat. Toen de stad in 1572 de zijde van Willem van Oranje koos, werd het convent opgeheven. De zusters werden uit de stad verbannen. Het gebouwencomplex kreeg de bestemming van Oude Vrouwenhuis en ‘Lombaert'. Na een brand werd het complex in 1606 grotendeels opnieuw opgetrokken. De VOC heeft er toen tot 1676 haar bureau gehad

Het Sint Catharinaconvent in Hoorn lag aan de Gouw bij de hoek Muntstraat/Korte Achterstraat. Vermoedelijk was dit convent, dat volgens de kronieken in 1400 gesticht werd, in de eerste jaren van zijn bestaan een huis van zusters des gemenen levens. In 1409 werd voor het eerst vermeld dat de zusters tot de derde orde van Sint Francicus waren overgegaan. In datzelfde jaar verleende Andries van Schoorl, proost van West-Friesland, de kerkelijke vrijheid aan personen en goederen van onderhavige gemeenschap, die toen door hem tot conventuaal huis werd verheven. Uit een akte van eveneens 1409 blijkt dat het convent deel uitmaakte van het Kapittel van Utrecht. Het Sint Catharinaconvent, dat het rijkste van alle kloosters in Hoorn geweest zou zijn, werd opgeheven toen de stad in 1572 de zijde van Willem van Oranje koos. In het kloostercomplex was van 1586 tot 1603 de Westfrriese Munt gevestigd, waar naar de huidige Muntstraat vernoemd i

Het Sint Claraconvent in Hoorn, dat aan het huidige Kleine Noord naast de Noorderkerk lag, nam meteen al bij de stichting in 1468 de derde regel van Sint Franciscus aan. Het convent, wordt niet genoemd op de lijsten uit 1555 en 1570 van bij het Kapittel van Utrecht aangesloten gemeenschappen. Waarschijnlijk is het van dit kapittel geen lid geweest. Dit mede gelet op het feit, dat het Sint-Claraconvent onder invloed stond van de ook als barrevoeters bekend staande minderbroeders en daardoor ook wel het Barrevoetersklooster genoemd werd. In 1468 legde een stadsbrand een groot gebied rondom het Sint Claraconvent, waar de brand uitgebroken was, in as. In 1474 vermaakte Petrus Johannesz. Hees aan het convent goederen en landerijen onder Zwaag en Oosterblokker. Rond 1500 kwam de bij voornoemd convent behorende stenen kapel gereed. Toen de stad in 1572 de zijde van Willem van Oranje koos, werd het convent opgeheven. Het kloostercomplex werd tot school ingericht. In 1723 kreeg het de bestemming van gieterij, terwijl het daarna als bergplaats dienst deed