Zoeken in collecties

In 1614 werd op initiatief van Leuvense annunciaten een klooster van die orde in Maastricht gesticht. Aan de toestemming hiervoor verbond het Maastrichtse stadsbestuur de uitdrukkelijke voorwaarde, dat het klooster nimmer financieel ten laste van de stad zou komen. Voor de bouw van het klooster, dat aan de Heilige Maagd Maria werd toegewijd, werd van de jezuïeten een perceel tussen de Wycker Grachtstraat en de Lage Barakken in het Maastrichtse Stadsdeel Wyck verworven. In 1615 betrokken vanuit Leuven de eerste acht zusters, waaronder een lekenzuster, het daar inmiddels gereed gekomen klooster. Met handwerken, vooral met het vaardigen van paramenten en vlechtwerken van stro voorzagen de zusters in hun levensonderhoud. Een ruimhartige financiële bijdrage van proost Boonen van het Sint Servaaskapittel stelde de zusters in staat hun klooster riant op te zetten met vier vleugels en met een, in 1624 geconsacreerde kerk die de mooiste van de stad heette te zijn. In hun tuin hadden de Zusters van de Tien Deugden van Maria, zoals ze ook wel genoemd werden, een aan Onze Lieve Vrouw van Scherpenheuvel gewijde kapel, waarin een beeld van Maria stond, die gesneden was uit het hout van de eik, waarin de Heilige Maagd in Scherpenheuvel verschenen was. Dit nu bracht een bedevaart naar deze kapel op gang. In 1794 werd Maastricht ingenomen door de troepen van de Franse Nationale Conventie. In 1796 was het convent van de annunciaten de eerste van de geestelijke instellingen die door de Franse revolutionairen opgeheven werd. 24 zusters en negen novicen verlieten toen de stad. De toen onteigende en aan een particulier verkochte kloostergebouwen werden in de eerste helft van de 19e eeuw bijna geheel verwoest. Nagenoeg algehele sloop volgde om op het aldus vrijkomend terrein woningbouw te kunnen realiseren. In 1883 werd vanuit het klooster te Geel een nieuw annunciatenklooster in Maastricht gesticht. Reeds in 1898 hield dit klooster op te bestaan, terwijl de zusters naar Geel terugkeerden