Zoeken in collecties

De eerste vestiging in Medemblik werd op 9 november 1876 opgericht aan het Bagijnhof 35. In 1938 verhuisden de zusters naar hun tweede huis in Medemblik aan de Ridderstraat 1. Het derde huis waar de zusters hebben gewoond betreft een bejaardenoord op hetzelfde adres: Ridderstraat 1

In Medemblik bestond in 1395 een gemeenschap van “jonckvrouwen, maegden ende weduwen”, die Albrecht van Beieren onder zijn bescherming genomen had en waarvan de stichting, naar verondersteld wordt, ergens tussen 1385 en 1395 plaatsgevonden heeft. Hoewel dit in geen enkele bron expliciet vermeld wordt, is het voorts algemeen de opvatting dat deze gemeenschap de voorloper van het Mariaconvent in Medemblik was. Waar het klooster in de stad gelokaliseerd dient te worden, bestaat evenmin geen volledige duidelijkheid. Het moet zich in ieder geval even ten zuiden van de Sint Bonifaciuskerk bevonden hebben. Bij de stichting van dit convent heeft de Medemblikker priester Paulus Albertsz., die in de beginjaren van de Moderne Devotie in de hoogste kringen van deze beweging verkeerde, een belangrijke rol gespeeld. Uit de bronnen kan geconcludeerd worden, dat het Mariaconvent ook wel het Grote Convent heette. Waarschijnlijk al meteen na de oprichting in 1399 van het Kapittel van Utrecht, waarbij het zich aansloot, nam het convent de derde regel van Sint Franciscus aan, hoewel de vroegste vermelding daarvan eerst uit 1436 dateert. Toen in 1517 Medemblik door de Gelderse Friezen onder leiding van Grutte Pier en Wijerd Jelckama belegerd werd, is het Mariaklooster waarschijnlijk geplunderd en in brand gestoken. Aannemelijk is, dat het klooster bij de stadsbrand in 1555 nogmaals in vlammen opging. De kapel is toen vermoedelijk herbouwd. Mogelijk is het weeshuisgebouw op de hoek van de Muntstraat en Torenstraat aanvankelijk deze herbouwde kloosterkapel geweest. Het convent verwierf in en buiten Medemblik veel gronden. Het was zeker niet armlastig. Alleen al in Medemblik bezat het 35 morgen land, wat neerkomt op ruim 32 ha. In 1572 namen de geuzen de stad in. Het convent werd daarna opgeheven. De goederen van het convent kwamen in 1577 aan de stad. Hiervan had Willem van Oranje al in 1575 bepaald, dat de opbrengst daarvan aan het onderhoud van de weeskinderen ten goede moest komen

Door wie en met welke motivatie het Sint Catharinaconvent in Medemblik gesticht werd, is niet bekend. In 1436 werd dit convent voor het eerst in de bronnen genoemd. Aannemelijk is echter dat de gemeenschap toen al enige tijd bestond. Evenmin is de exacte locatie bekend van het convent, waarvan uit de bronnen af te leiden is dat het ook het Kleine Convent genoemd werd. Het lag in elk geval in de omgeving van de Sint Bonifaciuskerk en wel ten zuiden daarvan. Het convent behoorde tot de derde orde van Sint Franciscus en had zich onder het Kapittel van Utrecht geschaard. Hoewel de vroegste vermelding hiervan eerst uit 1555 dateert, is het hoogstwaarschijnlijk dat dit al het geval was vóór ook 1436 toen, zoals hierboven reeds is vermeld, het convent voor het eerst in de bronnen genoemd werd. In 1517 werd Medemblik door de Gelderse Friezen onder leiding van Grutte Pier en Wijerd Jelckama belegerd. Waarschijnlijk is het Sint Catharinaklooster toen geplunderd en in brand gestoken. Uit de bronnen is op te maken dat het convent zeker niet armlastig was. Alleen al in Medemblik bezat het in 1544 25 morgen land, hetgeen neerkomt op 23 ha. In 1572 werd Medemblik door twee compagnieën geuzen en twee compagnieën prinsgezinde troepen uit Enkhuizen veroverd op de Spanjaarden. Dit betekende het einde van het Sint Catharinaconvent. De goederen van het convent kwamen in 1577 aan de stad. In 1575 had Willem van Oranje al bepaald dat de opbrengst van deze goederen voor het onderhoud van de weeskinderen bestemd moest worden. In 1612 leefde er van de overgebleven zuster, die van stadswege alimentatie ontvingen, er nog minstens een

De vestiging te Medemblik werd gesticht in 1908