Zoeken in collecties

Waarschijnlijk in de tweede helft van de 10e eeuw werd in Middelburg de Sint Maartenskerk gebouwd, die doorgaans de Westmonster genoemd werd. In 1479 stichtte Maria van Bourgondië en Maximiliaan van Habsburg een aan deze kerk verbonden kapittel, dat bestond uit een college van twaalf kanunniken, die onder leiding stonden van een deken. In 1480 werd de verhouding tussen het kapittel en het Middelburgse stadsbestuur, waarmee het kapittel nauwe betrekkingen onderhield, in een overeenkomst nader geregeld. Deze overeenkomst had betrekking op onder meer het recht van benoeming van functionarissen zoals de schoolmeester, de kerkmeesters en de Heilige-Geestmeesters, op de beperkingen, die golden ten aanzien van de door het kapittel aan de parochianen voor sacramenten, begrafenissen en dergelijke op te leggen tarieven en op de hoogte van de aan het kapittel op de stedelijke bieraccijns te verlenen vrijstelling. De meeste geestelijken, waaronder de kanunniken van het aan de Westmonster verbonden kapittel, verlieten Middelburg kort nadat de stad, na een belegering van bijna twee jaar, zich in 1574 overgaf aan de troepen van Willem van Oranje. Toen kwam er feitelijk een eind aan het bestaan van dit kapittel

De omstreeks 1100 gestichte Sint Pieterskerk in Middelburg, die ook wel Noordmonster en na de Reformatie Oude Kerk genoemd werd, was aanvankelijk een eigenkerk van het kapittel van Sint Pieter te Utrecht. In 1310 werden door dit kapittel aan de graven van Holland en Zeeland al zijn patronaats- en tiendrechten in Zeeland, dus ook die van de Noordmonster, overgedragen. Een jaar later stichtte Willem III, die toen graaf van Holland en Zeeland was, in de Noordmonster een kapittel. De stichtingsoorkonde van dit kapittel werd gezamenlijk uitgevaardigd door de graaf en de bisschop van Utrecht, die daarmee zijn goedkeuring aan de oprichting van dit kapittel hechtte. Zowel de cura van de Noordmonster zelf als de parochiekerken van Brigdamme, Kleverskerke, Schellach, Zanddijk en Gapinge werden bij het kapittel geïncorporeerd. Het kapittel bestond uit een college van veertien kanunniken, die onder leiding stonden van een deken, die uit het midden van de kanunniken verkozen werd. Ook na de stichting kon het kapittel zich in de gunst van de landsheren verheugen. Voorts genoot het de bescherming van de stad, waarmee het echter menig maal met name over de stedelijke belastingen in conflict raakte. Toen na de herindeling van de bisdommen in 1559 de Noordmonster tot kathedraal van het nieuwe bisdom Middelburg verheven werd, verwierf het kapittel in 1561 de status van kathedraal kapittel. Het aantal van veertien kanunniken zou dan door aftreden en overlijden tot tien worden teruggebracht. Bij de koning als landsheer zou van zes en bij het kapittel van vier kanunniken het collatierecht berusten. Kort nadat, na een belegering van bijna twee jaar, Middelburg zich in 1574 overgaf aan de troepen van Willem van Oranje, hebben de meeste geestelijken, waaronder de kanunniken van het aan de Noordmonster verbonden kathedraal kapittel, de stad verlaten. Toen kwam er feitelijk een eind aan het bestaan van dit kapittel

Al in 1248, maar ook in de daarop volgende jaren werden er aan het Duitse Huis te Utrecht bezittingen in Buttinge, een buurtschap in de Zeeuwse gemeente Veere, geschonken. Hiermee werd, met enige in 1271 door graaf Floris V verleende privileges, de grondslag gelegd voor het oprichten in Zandvoort bij Middelburg van een huis van de Duitse Orde . In 1284 schonk voornoemde graaf aan dit huis het patronaatsrecht van de kerk van Noordmunster, die ook wel de Oude of St. Pieterskerk werd genoemd en in de binnenstad van Middelburg stond. Deze schenking werd in 1285 door de bisschop van Utrecht en in 1307 door Willem III, graaf van Holland, bevestigd. In 1310 deed de commanderij echter ten behoeve van de graaf van Holland weer afstand van dit patronaatsrecht. In 1317 werd de commanderij verplaatst naar Middelburg, waar het commandeurshuis dicht bij de St. Pieterskerk lag. Het huis te Zandvoort werd toen afgebroken. In latere jaren was de landcommandeur van de Balije Utrecht, waaronder de commanderij van Middelburg ressorteerde, tevens commandeur van Middelburg. In 1581 werd het commandeurshuis verkocht, waarmee er aan het feitelijk bestaan van onderhavige commanderij een eind kwam. In 1765 werd op de fundamenten van dit huis het aan het Hofplein in Middelburg gelegen Van de Perrehuis gebouwd

Eind jaren zestig van de vorige eeuw ontstond Humo, een samenwerkingsverband van de Broeders van Huijbergen, de Fraters van Utrecht, de Broeders van Maastricht en de Broeders van Oudenbosch. Van 1970 tot 1978 was in Middelburg eerst gedurende korte tijd in een flat aan de Driewegenhof en later in hoekwoning aan de Spinhuisweg een humo-convent gevestigd, waarvan twee broeders van Huijbergen deel uitmaakten. Dit convent ontplooide met name activiteiten op het gebied van basisonderwijs, catechese en zielzorg