Zoeken in collecties

Onderwijzeressenopleiding

In 1911 kochten de Missionarissen van het Goddelijk Woord, beter bekend als de Missionarissen van Steyl, een klooster aan de Boekelsedijk in Uden. Dit klooster was van de Ursulinen geweest die er voor het opleiden van meisjes tot onderwijzeressen een pensionaat hadden dat Nazareth heette. In 1908 besloten de ursulinen naar Boxtel te verhuizen en het klooster in Uden te verkopen. Dat dit klooster te koop stond, kwamen de missionarissen van Steyl te weten van Van Schijndel, pastoor van Boerdonk, die zelf jongens tot missionarissen opleidde en dit aan voornoemde missionarissen wilde overdragen. In onderhavig klooster, dat Missiehuis St. Willibrord ging heten, vestigden de missionarissen van Steyl het kleinseminarie en het broederjuvenaat. In 1922/1923 werd het missiehuis met een zijvleugel fors vergroot. Verdere uitbreidingen volgde in 1924 (serre, bakkerij, washuis en 3 werkplaatsen), in 1927 (sacristie) en 1929 (gymnastieklokaal). In 1941 werd het Udense missiehuis op de kapel, de bakkerij, de wasserij en de boerderij na door de Duitsers gevorderd. Dit duurde de gehele oorlog. De studenten vonden toen een onderkomen in een oude Veghelse fabriek, “De Blauwe Kei“ genoemd. Een aantal paters vonden bij buurtbewoners in de Maasstraat in Uden onderdak. De broeders bleven veelal in Uden. Ze waren toen op de bij het missiehuis behorende boerderij, bakkerij en washuis werkzaam. Op 5 september 1944, “Dolle Dinsdag”, verwoestte de Duitse bezetter het Udense missiehuis, dat na de bevrijding in een gedeelte van het missiehuis St. Michaël in Steyl voortgezet werd. Met name wegens de geluidsoverlast, die van het naburige in Volkel aan te leggen militair vliegveld te verwachten was, werd besloten het missiehuis niet in Uden maar in Deurne te herbouwen. Vanuit het missiehuis in Steyl werd in 1954 het toen in Deurne gereedgekomen missiehuis betrokken. Het terrein van het voormalig Udens missiehuis is thans als gemeentelijk sportpark in gebruik

Het klooster van de H. Geest te Uden werd in 1912-1913 gebouwd onder leiding van architect C. Franssen uit Roermond. Uitbreidingen van het klooster te Uden vonden plaats in 1923-1924 (de nieuwe kapel) en 1930-1931, eveneens onder leiding van Franssen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het klooster door de Duitse bezetter in beslag genomen en verbleven de zusters in het patronaatsgebouw Sint Jozefkring van de Kruisheren in Uden. In de jaren vijftig werden klooster en kapel aangepast aan de eisen van de tijd. Na de jaren zestig name het aantal retraites af en werd een flink aantal retraitekamers omgebouwd tot kamers voor bejaarde congregatieleden

Naast het Duitse missiehuis van de Missionarissen van het Goddelijke Woord in Steyl, werd in 1911 in Uden een missiehuis voor de Nederlandse congregatieleden gesticht. Het missiehuis met de naam Sint Willibrord was gevestigd in een voormalig klooster van de zuster Ursulinen. Na de paters-missionarissen volgden al snel de Nederlandse missiezusters. Wachtend op de voltooiing van een nieuw te bouwen klooster op de Molenheid, huisden de zusters de eerste tijd nog in het missiehuis van de missionarissen. Eerst in 1912 konden zij het klooster, gewijd aan de H. Geest, betrekken