Zoeken in collecties

Duitse redemptoristen, die in 1873 wegens Bismarcks Kulturkampf uit hun klooster in Aken verdreven werden, vonden gedurende korte tijd onderdak in het redemptoristenklooster in Wittem. Na aankoop in Vaals van 60 ha. grond langs de Maastrichterlaan bouwden zij vlakbij de Nederlands-Duitse grens op de hoek van de Maastrichterlaan en de Kerkstraat een klooster, waarin zij in 1875 hun intrek namen. In 1880 vestigden zij er hun in dat jaar opgerichte juvenaat dat Collegium Josephinum ging heten. In 1920 werd het juvenaat, waarvoor het klooster in 1894 nog werd vergroot, vanuit Vaals overgebracht naar Bonn, waar voormelde redemptoristen het leegstaande gebouw wisten te verwerven van de "Unterrichts und Erziehungsanstalt St. Joseph an der Höhe" die sinds 1871 door "Katholische Verein" in Bonn voor verwaarloosde jongens gerund werd, maar die tijdens de Eerste Wereldoorlog wegens financiële problemen zijn deuren moest sluiten. De redemptoristen in Wittem namen toen het kloostercomplex in Vaals over. Hier werden in de jaren 1922-1928 de vier hoogste klassen ondergebracht van het in het Roermondse redemptoristenklooster gevestigde kleinseminarie, dat met ruimtegebrek kampte. Van 1928 tot 1937 ging onderhavig complex dienst doen als opleidingshuis voor late roepingen van de Duitse redemptoristen in het diocees Aken. In 1961 werd het klooster verkocht dat vervolgens, om plaats te maken voor een winkelcentrum, aan de sloophamer ten offer viel

Door de grote toestroom van jongemannen, die tot de orde der camillianen wilden toetreden, ontstond er op het klooster van de camillianen aan de Willem I-Singel in Roermond een tekort aan huisvesting. Om hieraan het hoofd te bieden, werd in 1897 het landhuis “De Esch”, aan de Eschberg te Vaals gekocht. In dit landhuis, dat als juvenaat voor Duitse redemptoristen dienst had gedaan, vestigden de camillianen hun scholasticaat. Al snel bestond er behoefte aan meer ruimte voor het opleiden en huisvesten van de ongeveer 140 studenten. Er werd toen aan de “Heuvel” in Vaals een stuk grond van 8 hectaren gekocht, waarop een groot nieuw klooster verrees dat in 1903 geopend werd. In 1908 werd er als aanbouw van het klooster “De Esch” een neo-romaanse kloosterkapel opgetrokken. In 1921 ging onderhavig klooster tevens als sanatorium voor mannelijke alcohollisten dienst doen. Dat duurde tot 1927 toen dit sanatorium naar het Roermondse camillianenklooster “Schöndeln” overgebracht werd. In 1934 waren de camillianen gedwongen om in Vaals hun opleiding van de veelal uit Duitsland afkomstige studenten te beëindigen. De financiële moeilijkheden, die voortvloeiden uit de toen geldende Duitse deviezenbepalingen, waren hieraan debet. In 1944 werd klooster “De Esch” door een vliegende bom zwaar beschadigd. Eerst in 1951 kwamen de herstelwerkzaamheden gereed. Het klooster heeft vanaf toen tot het in 2006 door de camillianen verkocht werd, voor meerder functies dienst gedaan, waaronder als verpleeghuis voor spastische kinderen. Thans is het in gebruik als hotel, terwijl de in 2007 aan de eredienst onttrokken kloosterkapel als museum ingericht is waar honderden kerkbeelden tentoongesteld zijn

Om te kunnen voldoen aan de behoefte aan meer ruimte voor het huisvesten van de groeiende groep van jongemannen, die aan het in het klooster “De Esch” te Vaals gevestigde, tot de orde van de camillianen behorend scholasticaat studeerden, werd aan de “Heuvel” in Vaals een stuk grond van 8 hectaren gekocht, waarop een groot, in 1903 geopend nieuw klooster gebouwd werd. Dit klooster, dat de naam De Heuvel kreeg, verloor echter voormelde functie in 1934 toen de camillianen gedwongen werden om in Vaals hun opleiding van de veelal uit Duitsland afkomstige studenten te beëindigen. De financiële moeilijkheden, die voortvloeiden uit de toen geldende Duitse deviezenbepalingen, waren hieraan debet. In 1935 werd onderhavig klooster ingericht als rust- en herstellingsoord voor respectievelijk bejaarde mannen en mannen, die na een verblijf in een ziekenhuis nog rust en verpleging behoefden. Na twee jaar werd de verzorging en verpleging hiervan door camillianessen en enkele verpleegsters uit Vaals overgenomen en was er behalve voor mannen ook gelegenheid voor verblijf voor vrouwen en oudere echtparen. In 1944 werd het klooster door de bezetter als "Kriegslazarett" gevorderd. Na de bevrijding deed het klooster dienst als sanatorium voor uit Duitse concentratie- en werkkampen gerepatrieerde TBC-patiënten. In 1949 werd het klooster ingericht als bejaardenhuis. Dit bleef het tot 1959 en werd vanaf toen als verpleeghuis voor spastische kinderen verhuurd. Eerder al, in 1953, waren de camillianessen naar Düren in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen vertrokken om daar een bejaardenhuis te beginnen. In 1979 werd het klooster De Heuvel verkocht. De overgebleven twee camillianen namen toen hun intrek in de tot het klooster behorende boerderij. Inmiddels is het klooster afgebroken en heeft het voor woningbouw plaats gemaakt