Zoeken in collecties

In Hulst gebruikt tot Kerstmis 1968, hierna vervangen door plastic blaadjes. Deze blaadjes stonden tussen twee plaatsen in, de waterkan en het zoutvaatje stonden erop. De zusters mochten aan tafel nooit om iets vragen (ook niet in tekens). Daarom stonden ze zo dat iedereen erbij kon. Het was overigens de bedoeling dat de zusters er op letten of een andere zuster iets nodig had.

Zwart geverfd met wit randje. Kleine gaatjes op een rij langs het kruis, met eindjes wasdraad bij wijze van kaarsen. Hierop werden op 1 november opdrachten voor de gelovige zielen uitgereikt. De briefjes waren als waaiertjes opgevouwen (voor de briefjes: zie het blauwe doosje nr. VW/Z079/183). Bij ieder briefje behoorde een brandend kaarsje (er was dan geen licht aan). Tijdens het uitreiken werd het "De profundis" gezongen. Dit gebruik is vóór 1960 in Hulst afgeschaft.

Takken, aan twee kanten bij elkaar gebonden. Deze discipline werd vóór ieder schuldkapittel door de subpriorin klaargelegd (en nooit gebruikt). Tijdens visitaties werd ze gebruikt voor een officieel tikje door de visitator. Er waren ook soortgelijke disciplines met een lusje. Deze hingen in de refter onder het grote kruis.

Van dunne takjes, aan twee kanten samengebonden met een touwtje. Dit werd gebruikt als pater provinciaal visitatie hield. Na het afnemen van het kapittel gaf hij iedere zuster een symbolisch tikje met deze discipline. Ook werd deze discipline door de subpriorin klaargelegd bij ieder schuldkapittel (maar nooit gebruikt!) Een soort gelijke discipline (maar dan met een lusje) hing in de refter aan het kruis.