Zoeken in collecties

Aan het einde van de Broerstraat in Appingedam stond een augustijner klooster, dat vermoedelijk in 1328 vanuit Osnabrück gesticht werd. Dit klooster werd voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1342, toen de augustijner eremieten in Appingedam aan de de pastoor van de kerk aldaar een huis met grond verkochten om er een armenhuis te vestigen. Het klooster zou in het bezit zijn geweest van een mirakelkruis. Een bericht dienaangaande stamt echter eerst uit contrareformatorische kring. Middeleeuwse bronnen vermelden niets over dit kruis. Omstreeks 1550 beschikte het klooster over een omvangrijk grondbezit, naast buitendijkse gronden met een korenmolen onder Tjamsweer, landerijen te Appingedam, Tjamsweerd, Jukwerd, Tjuchem, Siddeburen en elders en het in 1446 bij Holwierde verworven landgoed Ballingeheem. De refter van het klooster deed tevens dienst als vergaderplaats voor de Ommelander bestuurders. Ook de provincie Friesland viel onder de termijn van het klooster. In 1545, toen kennelijk het aantal kloosterlingen dusdanig geslonken was dat er voor het klooster weinig toekomstperspectief was, werd de kloosterkerk overgedragen aan pastoor Johannes Rengers van de Nicolaïparochie in Appingedam. Met het overlijden van de prior in 1561 werd het klooster opgeheven. De kloostergoederen werden toen aan de stad Groningen toegewezen. De gebouwen werden geleidelijk aan afgebroken. In 1705 werden de laatste restanten gesloopt. Wat restte, was een begraafplaats, dat uiteindelijk de bestemming van plantsoen kreeg

De augustijner eremieten van Brugge hadden samen met de augustijner eremieten van Gent in Aardenburg in Zeeuw-Vlaanderen een termijnhuis

In 1244 voegde paus Innocentius IV verschillende groepen Toscaanse eremieten samen tot één orde onder de regel van Augustinus. In 1256 werd deze orde op initiatief van paus Alexander IV verenigd met nog vier andere ordes. Ten tijde van deze magna unio (grote unie), die geldt als het ontstaansmoment van de augustijner orde, sloot het toenmalig huis van eremieten in Maastricht zich als enig huis op huidig Nederlands grondgebied bij de nieuwe orde aan. Na de unie werden er evenwel ook nieuwe kloosters van augustijner eremieten in de Noordelijke Nederlanden gesticht en wel in Dordrecht, Middelburg, Appingedam, Haarlem en Enkhuizen. Deze kloosters hadden bijvestigingen in andere steden, de zogeheten termijnhuizen, waar medebroeders verbleven als ze in de omgeving op bedeltocht gingen. In de 15e eeuw kwam een observantenbeweging op gang. Menig convent van augustijnen in de Nederlanden ging toen over naar de Saksische congregatie en vonden de ideeën van Luther, die ook tot deze congregatie behoorde, bij hen een brede weerklank. Tegen de jaren tachtig van de 16e eeuw werden in de Noordelijke Nederlanden alle huizen van de augustijner orde gesupprimeerd. De wereldwijde start, die de orde in de jaren tachtig van de 19e eeuw maakte, leidde in Nederland tot het stichten van kloosters en studiehuizen in onder meer Utrecht,Eindhoven en Witmarsum. Een belangrijk werkterrein van de Nederlandse augustijnen, die in 1895 een zelfstandige provincie werden, was het parochiepastoraat. Daarnaast hebben zij zich tevens verdienstelijk gemaakt op het gebied van vooral middelbaar onderwijs. Voorts riepen zij vormingcentra in het leven, begaven zij zich op het terrein van categoriaal pastoraat en maatschappelijk werk en verrichtten missiewerk in Bolivia, Chili en Indonesië. Ook richtten zij, met als doelstelling bekendheid te geven aan de werken en spiritualiteit van St. Augustinus, het Augustijns Instituut op en stonden zij aan de wieg van de lekengemeenschap Familia Augustiniana Nederland

De Assumptionisten namen de bestaande Paulus-parochie over en kregen na enige tijd ook de zorg voor de St. Jans-parochie. Van 1981 tot 1986 vormde de groep samen met de Maria Geboorte-groep in Den Bosch één communiteit