Zoeken in collecties

Dit handschrift bevat vier teksten van de hand van Bernardus van Clairvaux (1090-1153). In de zeventien preken over Qui habitat staat het thema van de rouwmoed centraal en wordt het verbonden met het gebed. Een thema dat hij in meer van zijn teksten liet terugkomen.
De vier homilieën over Missus est zijn traktaten over de Incarnatie. Deze toespraken op de Lucastekst komen vermoedelijk uit het jaar 1125, maar werden nooit uitgesproken.
Tot slot bevat het handschrift ook nog twee preken over de omstandigheden van de geboorte van Christus

De eerste tekst in dit handschrift is het martyrologium van Usuardus. Dit is een catalogus van martelaren in de Westerse kerk, met hun biografische gegevens, die zijn geordend volgens naar de kerkelijke kalender. Usuardus’ martyrologium was opgedragen aan Karel de Kale en bevat 1100 heiligenlevens. Het werd de basis voor het Romeinse martyrologium uit 1548. Slechts een deel ervan is opgenomen in dit handschrift.
Een uittreksel van het traktaat van Geert de Grote, Contra focaristas, wijdt uit over de strafbepalingen zoals excommunicatie en suspensie die De Grote voor focaristen eist. Voor geestelijken die ongeoorloofde verhoudingen met vrouwen hadden reserveerde hij in dit traktaat de excommunicatie latae sententae. Tot slot volgen twee folia met een verhandeling door paus Urbanus V als bestrijding tegen simonie. Dit betreft de handel in geestelijke goederen of ambten met het oog op winst

Het vocabularium is een woordenlijst van begrippen, namen en aanduidingen die gangbaar waren in het klooster Frenswegen.

Dit verzamelwerk bevat teksten van tijdrekenkundige aard. Het opent met een kalender naar het gebruik van Münster waarna een lunarium volgt. Dit is een boek waarmee voorspellingen kunnen worden gedaan naar aanleiding van de stand en cyclus van de maan. Het boek werd gebruikt om geboorte te plannen, dood en ziekte te voorspelling, huwelijken te sluiten, maar ook voor zakelijke dingen zoals zaaien en oogsten. Na het lunarium volgt het Computus van Magister Jacobi, een schoolboek over het onderwijs in tijdrekenkunde. Om tijdrekenkunde te onderwijzen maakte hij gebruik van mnemotechnische verzen, proza en tekeningen die nodig waren om berekeningen te maken.
De Cisiojanus is een gedicht ten behoeve van het dateren van de vaste feest- en heiligendagen. De Algorismus is een navolger van de Arabische wiskunde en telt 11 hoofdstukken over optellen, aftrekken, vermenigvuldigen, delen en worteltrekken.
Naast de Computus van Magister Jacobi bevat het handschrift nog twee computus. De Computus Norembergensis en de Computus chirometralis. De laatste is een leerboek waarin kennis over tijd, astronomie en berekeningen van de kalender wordt overgeleverd. Uit de titel van het werk is op te maken dat de vingerkootjes werden geteld om de berekeningen te maken. Na De musica, want muziek is wiskundig onderlegd, volgt er nog een afsluitend commentaar op Computus chirometralis.

De commentaren op de brieven van Paulus vormen het eerste tekstelement in dit handschrift. Een deel van de Paulijnse brieven behoort tot de oudste overgeleverde christelijke documenten die inzicht verschaffen in de overtuigingen en controverses van het vroege christendom. Geplaatst in het Nieuwe Testament vormen ze de hoekstenen voor christelijke theologie en ethiek. Pseudo-Haymo von Halberstadt schreef de in dit handschrift opgenomen commentaren op deze brieven.
Vervolgens bevat het handschrift een preek van de hand van Augustinus van Hippo evenals een verzameling preken zonder auteur.
Tot slot zijn er twee vita’s toegevoegd. De Vita Ansgarii is de levensbeschrijving van St. Ansgar en beschrijft zijn missie werk in Scandinavië en het dagelijks leven van mensen rond 870. De vita van St. Mattheus is de levensbeschrijving van de apostel die door Lambertus werd verenigd met zijn prozabewerking van de mirakels

Marsilius van Ingen (1340-1396) schreef de twee commentaren op werk van Aristoteles (384-322) in dit handschrift. De Nederlandse filosoof becommentarieerde de Physica. Hierin bestudeerd Aristoteles de levende natuur op theoretische wijze. Het werk bestudeerd alle verschijningsvormen van alles wat leeft en benadrukt dat vorm en materie in de natuur nooit los van elkaar voorkomen. Het tweede commentaar slaat op Aristoteles’ De Caelo et Mundo, over de hemel en de aarde. Dit is een kosmologisch traktaat uit circa 350. Het bevat astronomische theorieën en ideeën over de werking van de aardse wereld

Ambrosius’ Expositio super psalmum Beati Immaculati is een commentaar van 22 hoofdstukken op psalm 118 die de vorm aannemen van homilieën of preken. In de tekst staat Ambrosius stil bij de aanwezigheid van het Woord in de psalm en legt hij de nadruk op de eenheid die het Woord, de Vader en de Heilige Geest vormen

Geert Grote (1340-1384), theoloog, schrijver en kloosterhervormer schreef het hierin opgenomen Dat leven unses heren. In deze tekst wordt het leven en de lijdensweg van Jezus Christus beschreven en worden de mirakelen uitgelicht. Er bestaan meerdere versies van deze tekst van meerdere auteurs.
Theodoricus Engelhusius, ookwel Dietrich Engelhus (1362-1434) is de auteur van de tweede tekst. Deze docent en auteur van Latijnse werken zette de regelgeving met betrekking tot de leken op papier. Hierin staan de geloften en regels beschreven die de leken moeten naleven

Het handschrift opent met het Oude Testament wat wordt opgevolgd door een lijst met namen van de eerste metgezellen van Franciscus die hij tot zijn orde riep. Hierna volgt een van de preken van Adam Scotus (1140-1212). In zijn werken schrijft hij voornamelijk over vragen over het monastieke leven, contemplatie en ascetisme, zo ook in deze preek.
Vervolgens zijn traktaten over het boek Job toegevoegd aan dit verzamelwerk en De simonia ad beguttas. De laatste is door Geert Grote (1340-1384) geschreven en gaat over de simonie van de derde orde. Omdat de derde orde bezittingen heeft, soms gehuwd zijn en zich in het klooster inkopen, moet dat volgens Geert Grote als simonie gezien worden, ook wel het verhandelen van geestelijke goederen en ambten voor winst.
In de zeventien preken over Qui habitat staat het thema van de rouwmoed centraal en wordt het verbonden met het gebed. Een thema dat Bernardus van Clairvaux in meer van zijn teksten liet terugkomen. Het handschrift eindigt met homilieën, preken over Maria van de hand van pseudo-Anselmus van Canterbury

Dit handschrift uit de collectie van Kloster Frenswegen bevat uittreksels van de Speculum Vitae Humanae, geschreven door Rodrigo Sánchez de Arévalo (1404-1470). Deze auteur is ook bekend onder de naam Redericus Zamorensis en was een Spaanse geestelijke, historicus en politieke theoreticus. Zijn werken behandelen ecclesiastische en politieke aangelegenheden, zo ook de Speculum Vitae Humanae. Dit populaire werk is in de twee eeuwen na 1491 gedrukt en meerdere malen herdrukt. Het behandelt de lichten en schaduwen van de verschillende nalatenschappen van het leven. Hoewel de meeste werken in de collectie Frenswegen een bezitternotitie bevatten, is deze in dit handschrift niet aanwezig.