Zoeken in collecties

In 1960 betrok een communiteit van de Congregatie van de Priesters van het H. Hart van Jezus het toen in Amsterdam aan de Prinses Irenestraat gereedgekomen klooster dat bestond uit een rechthoekig flatgebouw van zes verdiepingen en uit een daar tegenaan gebouwde twee verdieping tellende ronde kapel. Hoewel het aan Sint-Nicolaas toegewijde klooster in beginsel bedoeld was als convict voor aan het belendende Sint-Nicolaaslyceum studerende interne leerlingen en tevens als huisvesting voor de paters en broeders die aan dit lyceum als leraar of anderszins verbonden waren, was in dit klooster van 1960 tot 1967 ook het vijfde, het zogeheten pastorale jaar voor de priesterstudenten van voornoemde congregatie ondergebracht. Het Sint-Nicolaaslyceum was, naast het Sint-Ignatiuscollege van de jezuïeten, door de Congregatie van de Priesters van het H. Hart van Jezus in 1948 opgericht als tweede middelbare school voor jongens in Amsterdam. Na in verschillende bestaande schoolgebouwen in Amsterdam gehuisvest te zijn geweest, werd op een terrein aan de Prinses Irenestraat overgegaan tot de bouw van een 24-klassige school die in 1959 gereed kwam. In 1968 werden ook meisjes toegelaten tot het Sint-Nicolaaslyceum dat in 1973 fuseerde met de naastgelegen Sint-Piushavo voor meisjes. In 1986 verbrak de congregatie de bestaande formele band met het Sint-Nicolaaslyceum. De paters en broeders, die als docent of anderszins aan het Sint-Nicolaaslyceum verbonden bleven, verhuisden in 1990 vanuit het Sint- Nicolaasklooster naar het klooster van de congregatie in de Honthorststraat in Amsterdam. Toen in 1998 de laatste broeders en paters het Sint-Nicolaasklooster verlieten, werd het door krakers voor diverse doeleinden in gebruik genomen. Na vervolgens aan de gemeente Amsterdam verkocht te zijn, kreeg de kapel een horecabestemming, werd het klooster verhuurd en werd de school afgebroken. In 2020 werd besloten het klooster en de kapel te verbouwen tot dependance van het Amsterdamse conservatorium